රෝස මලක පරවුන කතාව



Chapter 01

මා හට නොදෑනිම කාලය ගෙවි යන්නට විය.දවසින් දවස ගෙවි යමත් සමග මාගෙ සිත තුල කිසියම් භිතියක් අති විය.එහෙත් අප රටෙහි ඉගනුම ලබන සෑම සිසුවෙකු හටම ඈති මහත් අබියොගයකි.අ.පො.ස සාපය ලියා අව්සානයෙ මගෙ සිතටද මහත් සහනයක් ගෙන දුනි.අවිවෙකි අද්යාපනයෙන් බැට කෙ මාගෙ ජිවිතයට විවෙකයක් අත්යවස්ය යෙයිමට සිතුනි.එබවින් මා විවෙක සුවය ගත කිරිම සදහා කොලොම්පූරයෙ නෙ හිත මිතුරෙකුගෙ නිවසක් කර යාමට සුදනම් වුනි.කොලොම්පුරයට ආවෙනික වු විකාර රුපි විච්චුර්න දෑක ගෑනිමටද සිත තුල අසාවක් අති විය.
වෙලව සවස හතර පමන විය.උස් වු තාප්පයෙ ගෙට්ටුව අබියස තිබුනු සිනුව මා නද කරන්නට විය.මොහතක් ගත විමත් සමගයම් පුද්ගලයෙකු උස් තාප්ප හතරකින් වටව තිබු නිවස දෙසින් මා දෙසට පැමිනෙන බව මට හෑගුනි.ඈය මගෙ මුව දෙස බලා මොහොතක් ගතවිමට පෙර මා හට මෙලසින් ඈමතිය.

කොමද අසන්ක පුතා. එන්න පුතෙ ගෙට..ආන්ටි මා අමතා පෑවසිය.මමද නිවස තුලට ගොස් නිවසෙ පුටුවක් වාඩි විය..
ඉතින් කොමද පුතා විභාගෙ එහෙම..ලෙසිනෙ..ආන්ටි විමසුවාය..
මටනම් මොනවත් ප්‍රතිපල එනකම් කියන්ඩ බෑ අන්ටි.
අසන්ක පුත කොමත් දක්සයානෙ..අපෙ දුවත් මෙ පාර විභාගෙට මොනව කරගත්තද දන්නෙ නෙ..ආන්ටි එලසින් ම හට පෑවසිය.
නෑ ආන්ටි අනු මෙ පාර උදින්ම පාස් වේයි..එය ඈසු ආන්ටි ම දෙස බලා කට කොනකින් හින විය..
එහෙම උනොත් හොදයි පුතා..
මා එලසින් ආන්ටි සමග කතා කරමින් සිටින අතර තුර නෑවතත් නොනවත්වම දිගින් දිගටම සිනුව නාද වෙන්නට විය..
ඔන්න දුව අවිත්..ආන්ටි මා හට එසෙ පවසා ඉක්මනින්ම ගෙට්ටුව දෙසට ගමන් කලාය..
මොකො අම්මෙ ගෙට්ටුව අරින්ඩ පරක්කු වුනෙ..
අසන්ක පුතා අවා..එකයි..
කො අම්මෙ අසන්ක අයියා.ඈය මවගෙන් විමසන හඩ මා හටද ඈසුනි..
මොකො ඔය තරම් හදිස්සි..ආන්ටි අනුගෙන් විමසිය..අනුද පය ඉක්මන් කර ගෙට ගොඩ වුනි..
ආනෙ...අසන්ක අයියා..දෑන්ද අවෙ..ඔයාව දෑක්ක කල්..අප්පෙ දෑන් කොල්ලා ගොඩක් දියුනු වෙලනෙ..කොහෙන්ද ඔය
කිට් එක හොයා ගත්තෙ..නියමයි..කොල්ල දැන් හෑන්ඩි වෙලා..එත් කොන්ඩෙ තමා අවුල අසන්ක අයියෙ..නිකන් කුකුල්
කරමලයක් වගෙ..යන්කො දවසක් සෑලුන් එකට..කොන්ඩෙ හදන්න..
අනු මා සමග කතා කරමින් සිටින අතර තුර ආන්ටි අපි දෙසට පෑමින මෙසෙ පවසන ලදි..
දෑන් දෙන්නටම මහන්සි අතිනෙ..පස්සෙ බෑරියෑයි කතා කරගන්න...

Chapter 02

අසන්ක අයියෙ….. මම ගිහින් වොස් එකක දාගෙන එන්නම්කො..ඈය එසෙ පවසා ඈය ඈගෙ කාමරයට ගොඩ වුනි.
පුතත් දෙන් පුතාගෙ රූම් එකට ගිහින් රෙස්ට් කරන්නකො...ගොඩක් දුර ඉදන්නෙ ආවෙ..
මා පසුව මාගෙ රෙදි බෑගයද රෑගෙන මගෙ කමරයට ගොඩ විනි.දිය න පිරිසිදු වු මා කාමරයෙ මෙසය මත තිබු පත්තරය කියවන්නට විය.එ අතර තුර මගෙ කමරයෙ දොරට කිසිවෙකු තට්ටු කරන හඩක් ඈසුනි. ම දොර ඈර බලන විට කොප්පයක් රෙගෙන දොරකඩ සිටගෙන සිටියෙ නන්දාය.
බෙබි මහාත්තය තෙ එක..ඈය මා හට පවසන ලදි.
නන්දා තමත් මෙහෙ වෑඩද?ඔවු බෙබි..
නන්දා..නන්දා... අනු කෑ මොර දෙන හඩ ඈසුනි.. නන්දා ගිය පසු මා පුටුවෙ වාඩි තෙ කොප්පය පානය කරන අතර තුර පත්තරය කියවන්නට විනි.
මොකො බෙබි කතා කරෙ..
නන්දා නෙද මගෙ කමරෙ අස්පස් කරෙ අද..
ඔවු පුන්චි බෙබි..
මගෙ කිරිම් එක දෑක්කද?
අර දිග ලච්චුවෙ පුන්චි බෙබි..
ලොකු නොනා ඉක්මනට එන්න කිව මම යන්නම් බෙබි..
හොදයි..මෙ නන්දා..අසන්ක අයියට තෙ එකක් දුන්නද..
ඔවු බෙබි.
නන්දා ගිය පසුව ඈයද සාලයට විත් පුටුවක වාඩි වි සිටියෙය..මා තෙ කොප්පයත් රෑගෙන කමරයෙන් පිටතට එන විටද ඈය කල්පනා කරමින් වාඩි සිටිනු දෑක ගත හෑකි විය.මම පඩිපෙල බසින සබ්දය ඈසි අනු මා දෙස බලන්නට විය.
කොහෙද යන්නෙ අසන්ක අයියෙ...
කොප්පෙ තියන්න..ඈය එය අසා මහ හඩින් සිනසුනි.ඈය මෙත් සමගම නන්දාට කතා කර..
නන්දා..මෙ කොප්පෙ ගෙනියන්න..නන්දාට පවසන ලදි..
ඔයානම් මාරයි අසන්ක අයියෙ..එය මා සමග කතාවට වෑටුනි..
එ මොකො අනෙ..මා විමසිය..
අපෙ ගෙදර නන්දා කරන දෙවල් ඔය කරනවනෙ..
හොදයි හොදයි ඔහොම දිගටම ඉන්නවකො..බෑන්ද දවසට නෑන්දම්මගෙන් හොදට අහගත්තා හෑකි..
ම ඈයට එලසින් පිලිතුරු දිමත් සමග ඈගෙ මුව ලෑජ්ජ සහගත සිනහවෙන් පිරිගොස් තිබුනි...
අපො එකට තව කල් තිනව..ඈය මා හට සිහින් හඩින් පිලිතුරු දුනි..
ඈය හා මම පෑයකට අදික කාලයක් සෙටිය මත වාඩි වි ආ ගිය තොරතුරු කත කරමින් සිටින විට ආන්ටි රාත්ර බොජනයට ඈරයුම් කරන ලදි.ආන්ටි මෙන්ම අනුද කෑම ගැනිමට මා සමගම කෑම මෙසයෙ වාඩිවිය.කෑම ගන්නා අතර තුර ආන්ටි කතවට මුල පිරිය..
පුතෙ අච්චි අම්මාට දෙන් කොමද?
තාම අඩුවක් නෑ ආන්ටි.හිටියා වගෙම තමා. මා කිය කටගත් පමනින්..
වයසට යනකොට ලෙඩ වෑඩියිනෙ..අපෙ අම්මට දෙනටම පෙසර්..අනු පෑවසිය..
අපිට පුතලගෙ ගෙවල් පෑත්තෙ එන්නත් බෑරි උන ගොඩක් කාලෙකින්.කොහෙවත් යන්න වෙලවක් නෙ පුතෙ..අන්කලුත් නෑනෙ....
අන්කල් කවදද එන්නෙ ආන්ටි....එක හරියටම කියන්ඩ බෑ පුතෙ...නිවඩු නෑලු...

අම්මෙ මොකො අර මම ඉයෙ කියපු දෙට කියන්නෙ..අර කාලාස් එක..අනු තම මව සමග කාතවට මුල පිරිය..
වෙන කවුද ඔය කාලාස් එකට එන්නෙ දුව..කොමත් මම ඔයාව තනියෙන් අරින් නෑ..
තනියෙන් නෙවෙ මාම් යන්නෙ..එහෙනම්..මව විමසිය..
මගෙ යාලුවො ගොඩකුත් යනවා..පබසරාත් යනවනෙ අම්මෙ..
පබසරා කිවෙ අර පිස්සු කෙල්ල නෙද..මව අනුගෙන් විමසිය...එය අසා මා හට සිනා පහල විය..
මොකක්ද අනු ඔය කාලාස් එක..?මා ඈයගෙන් විමසන විට ආන්ටි මා හට පිලිතුරු දිනි.
පුතෙ මෙයට ඩාන්සින් කාලාස් යන්න ඔනලු...
අපො ආන්ටි.. මෙයට අලුතින් නටන්න උගන්වන්න දෙයක් නෑ.මෙ නටන නෑටුම් මදිද..අනු හට ඔච්චමට මෙන් ම ආන්ටි හට එලසින් පවසන ලදි...
ඈ අසන්ක අයියෙ කියන්නකො මොනවද ඔය මම නෑටුව නෑටුම්...කවුද දන්නෙ නෑ ඔලෙවල් කලෙ හොද හොද නෑටුම් නෑටුවෙ..
ඈති දෑන් දෙන්නගෙ රන්ඩුව නවත්තන්නකො..පුතාටත් මෙ දවස් වල වෑඩක් නෑති එකෙ දුවත් එක්ක යන්නකො...ගිහින් ඩාන්සින් ටිකක් ඉගන ගෙන එන්නකො....
අපො මට නටන්න බෑ ආන්ටි...
කමක් නෑ පුතා..ඔයත් පුරුදු වෙලා එන්නකො...හෙට උදෙන්ම ලෑස්ති වෙලා දුවත් එක්ක යන්න...කොහෙද දුව කාලාස් එක තියෙන්නෙ.
මෑක්ස්මා හොල් එකෙ.......ආන්ට් එසෙ පෙවසිමත් සමග ම හට ආන්ටිගෙ කිම පසක දෑමිමට නොහෑකි විය...

කෑම කා අවසානයෙ මා කාමරයට පෑමින නින්දට වෑටුනි...පසුදා උදෙසනම නෑගිට මුහුන අත පය සොදා දත කට මෑද ගත් මා උදෙ අහාරය ගෑනිම සදාහා සුදනම් විය..උදෙසන ආහාරය සදහා ආන්ටි පාන් හා පරිප්පු පිලියෙල කර තිබුනි...එ වන විටද අනු උදෙසනම නෑගිට අද පෑලද ගෙන සිටියාය..මාත් සමග ඈයද උදෙසන අහරය ගෑනිමට පෙමිනියාය..
අපො.....අසන්ක අයියෙ......තාම ලෑස්ති උන් නෑද්ද..දෑන් වෙලාව කියද..ඉක්මනට කලා ගිහින් ඉක්මනින් ලෑස්ති වෙලා එන්න...අනු මා හට පවසන ලදි..උදෑසන අහරය ගෙනිමෙන් පසුව මාද ඉක්මනින් ඈද පෑලද යාමට සුදනම් විය..
මගෙ ජිවිතයට කිසි දිනක නොලත් සුන්දර අත්දෑකිමක් වනු අති බව මා හට සිතුනි...අනු හා මා බසයට නෑග ගමනන්තයට ලගා විය..අවසනයෙ ඈය හා මා පන්ති පෑවෑත්වෙන ස්තානයටා පියමන් කලෙය..මා අනු සමග පියමන් කරන අතර තුර තරුනියන් කිහිප දෙනෙකු අප දෙදෙන දෙස බලා සිනහා විය..මමද ගමනාන්තයක් නොදෑන අනු පසු පසම ගමන් කලෙය..කෙසෙ නමුදු ඈය ගමන් කර නෑවතුනෙ අප දෙස බලා සිනා වු තරුනියන් ලගය..ඔවුන් මා දෙස අමුතු බෑල්මක් හෙලිය..ඔවුන් ම දෙස බලන් විට මා හට මහත් ලෑජ්ජා සිලි හෑගිමක් දෙනුනි...මින් පෙර කිසිම දිනක එවනි හෙගිමක් මා හට දෑනි නොමෙත...

Chapter 03

එහි සිටි යුවතියක් අනු සමග කතාවට මුල පිරිය...
කො බන් බිර්ට්නි...අනු ඈයගෙන් විමසිය..
තම අවෙ නෑ බන්..ඈ බන් අනු කවුද බන් මෙ...අපිට මිට් කරන්නෙවත් නෑද්ද..
එකත් අමතක උන බන්..මෙයා තමා අසන්ක අයියා..මම දවසක් උබට කියලා තිබුනෙ..
ආ.. ආ.. ආ.. එයද මෙ..
කලින් උබ කියලා තිබුනනම් මල් මලයක්වත් ගෙන්න තිබුනා...මෙයව පිලිගන්න..
හා..හා. දෙන් ඔය කත වෙඩෑක් නෑ..අසන්ක අයියෙ මෙය තමා අමින්දි..
අනු මා හදුන්වා දුන් පසු ඈය මා හට ඈගෙ අත දිගු කලාය..
මාද මාගෙ අත දිගු කොට මිතුරු දම ප්රකාස කලෙය..

අනුගෙ මිතුරියන් හදුනා ගෙනිමෙන් පසුව ඔවුන් හා සුහදව කතා බහෙ යෙදුනි..මෙ අතරතුර යම් තරුනියෙක් අප දෙසට පියමන් කරමින් පෑමිනෙනු දුටිමි...ඈයගෙ ගම්න් විලසය දුටු විගසින් මගෙ මුවගින්
මාර කෑට් වොක් එක නෙද අනු...
මා හටද නොදෙනි මා මුවගින් පිට විය..එය ඈසිමත් සමග මා වටා සිටි තරුනියන්ට සිනා පහල විය..එ මොහෙතෙහි මාද බොහො අපහසු තාවයට පත් විය..
ඈ අසන්ක අයියෙ..කොහෙන්ද අනෙ ඔයා ඔවා ඉගන ගත්තෙ...අනු පෑවසිය..මා හට එ මොහෙතෙහි පෑවසිමට කිසිවක් නොමෙති විය,,
පියමන් කල තරුනියද මොහතක් ගත විමට පෙර අප සිටි ස්තනයට පෑමිනයාය...සෑබවිම්ම ඈය සුන්දර නගරබද යුවතියකි..ඈයගෙ සුන්දර කෙස් කලබ සුලගට සෑලනා විටද ඈ හට ඈගෙ කෙස් කලබ ඈ හට ඉතා සුන්දර බවක් ගෙන දුනි..ඈගෙ දෙයස් තුල වු අලන්කාරය දුටුවන්ගෙ සිත් වසි කරවන බව නොරහසකි..කාන්තාවකගෙ තිබිය යුතු සෑම ලක්සනයකින්ම අනුන වු එම තරුනිය පිලිබද ඈය දුටු මොහෙතෙහි පටන් මාගෙ සිත තුල ඈ කෙරෙහි ලෑදියවක් අති විය..එහෙත් එය මාගෙ සිතට පමනක් සිමාවිය..ඈගෙ මිහිරි කටහඩෙහි ස්වර වල රාවයද මා හට නිරන්තරයෙන් සරදම් කෙරිනි...

ඈයත් සමග අනුගෙ යෙහෙලිය අමින්දි අප දෙසට ආ තරුනිය සමග කතාවට මුල පිරිය..
මොකො බන් බ්රිර්ට්නි..........මෙච්චර පරක්කු වුනෙ......
ඩ්රයිවර් එන්න පරක්කු වුන බන්..අක්කත් ගෙදර නෑනෙ........මොකො අද කට්ටියම එලියෙ..අද කාලාස් නෑද්ද..
ඈ එසෙ පවසා මා දෙස බෑල්මක් හෙලිය.ඈ හට මා තාම පෙහෙලිකවකි..
බ්රර්ට්නි....ඔයාට කෙනෙක්ව මීට් කරලා දෙන්න තියනව..
කවුද බන් අමින්දි...මෙ ඉන්නෙ ඔයා ඉස්සරහාම...මෙයා තමා අසන්ක අයියා..අනු අපිට නිතරම කියන්නෙ.....ඔයාට මතක නෑද්ද..
ඈය මා දෙස බලා සිහින් සිනහවක් හෙලිය......
හමුවිම සතුටක් අසන්ක අයියෙ...ඉතින් ඉතින් මොකො මෙ පෑත්තෙ......ඈය මගෙන් විමසුවාය....
මම මෙ දවස් වල ඉන්නෙ ආන්ටිලගෙ දිහා......අනික මටත් තනියෙන් ඉන්න කම්මෑලියි බ්රිට්නි..
පුදුමයි.
ඔය කොමද මගෙ නම දෙන ගත්තෙ අසන්ක අයියෙ.....අනු ඔයද කිවෙ..
ඈය මාගෙන්ම මෙන්ම අනුගෙන්ද විමසුවාය.ඈය ඈසු ප්‍රස්නයට..ඈයි.
එහි සිටි යුවතියක් අනු සමග කතාවට මුල පිරිය...
කො බන් බිර්ට්නි...අනු ඈයගෙන් විමසිය..
තම අවෙ නෑ බන්..ඈ බන් අනු කවුද බන් මෙ...අපිට මිට් කරන්නෙවත් නෑද්ද..
එකත් අමතක උන බන්..මෙයා තමා අසන්ක අයියා..මම දවසක් උබට කියලා තිබුනෙ..
ආ.. ආ.. ආ.. එයද මෙ..
කලින් උබ කියලා තිබුනනම් මල් මලයක්වත් ගෙන්න තිබුනා...මෙයව පිලිගන්න..
හා..හා. දෙන් ඔය කත වෙඩෑක් නෑ..අසන්ක අයියෙ මෙය තමා අමින්දි..
අනු මා හදුන්වා දුන් පසු ඈය මා හට ඈගෙ අත දිගු කලාය..
මාද මාගෙ අත දිගු කොට මිතුරු දම ප්රකාස කලෙය..

අනුගෙ මිතුරියන් හදුනා ගෙනිමෙන් පසුව ඔවුන් හා සුහදව කතා බහෙ යෙදුනි..මෙ අතරතුර යම් තරුනියෙක් අප දෙසට පියමන් කරමින් පෑමිනෙනු දුටිමි...ඈයගෙ ගම්න් විලසය දුටු විගසින් මගෙ මුවගින්
මාර කෑට් වොක් එක නෙද අනු...
මා හටද නොදෙනි මා මුවගින් පිට විය..එය ඈසිමත් සමග මා වටා සිටි තරුනියන්ට සිනා පහල විය..එ මොහෙතෙහි මාද බොහො අපහසු තාවයට පත් විය..
ඈ අසන්ක අයියෙ..කොහෙන්ද අනෙ ඔයා ඔවා ඉගන ගත්තෙ...අනු පෑවසිය..මා හට එ මොහෙතෙහි පෑවසිමට කිසිවක් නොමෙති විය,,
පියමන් කල තරුනියද මොහතක් ගත විමට පෙර අප සිටි ස්තනයට පෑමිනයාය...සෑබවිම්ම ඈය සුන්දර නගරබද යුවතියකි..ඈයගෙ සුන්දර කෙස් කලබ සුලගට සෑලනා විටද ඈ හට ඈගෙ කෙස් කලබ ඈ හට ඉතා සුන්දර බවක් ගෙන දුනි..ඈගෙ දෙයස් තුල වු අලන්කාරය දුටුවන්ගෙ සිත් වසි කරවන බව නොරහසකි..කාන්තාවකගෙ තිබිය යුතු සෑම ලක්සනයකින්ම අනුන වු එම තරුනිය පිලිබද ඈය දුටු මොහෙතෙහි පටන් මාගෙ සිත තුල ඈ කෙරෙහි ලෑදියවක් අති විය..එහෙත් එය මාගෙ සිතට පමනක් සිමාවිය..ඈගෙ මිහිරි කටහඩෙහි ස්වර වල රාවයද මා හට නිරන්තරයෙන් සරදම් කෙරිනි...
ඈයත් සමග අනුගෙ යෙහෙලිය අමින්දි අප දෙසට ආ තරුනිය සමග කතාවට මුල පිරිය..
මොකො බන් බ්රිර්ට්නි..........මෙච්චර පරක්කු වුනෙ......
ඩ්රයිවර් එන්න පරක්කු වුන බන්..අක්කත් ගෙදර නෑනෙ........මොකො අද කට්ටියම එලියෙ..අද කාලාස් නෑද්ද..
ඈ එසෙ පවසා මා දෙස බෑල්මක් හෙලිය.ඈ හට මා තාම පෙහෙලිකවකි..
බ්රර්ට්නි....ඔයාට කෙනෙක්ව මීට් කරලා දෙන්න තියනව..
කවුද බන් අමින්දි...මෙ ඉන්නෙ ඔයා ඉස්සරහාම...මෙයා තමා අසන්ක අයියා..අනු අපිට නිතරම කියන්නෙ.....ඔයාට මතක නෑද්ද..
ඈය මා දෙස බලා සිහින් සිනහවක් හෙලිය......
හමුවිම සතුටක් අසන්ක අයියෙ...ඉතින් ඉතින් මොකො මෙ පෑත්තෙ......ඈය මගෙන් විමසුවාය....
මම මෙ දවස් වල ඉන්නෙ ආන්ටිලගෙ දිහා......අනික මටත් තනියෙන් ඉන්න කම්මෑලියි බ්රිට්නි..
පුදුමයි.
ඔය කොමද මගෙ නම දෙන ගත්තෙ අසන්ක අයියෙ.....අනු ඔයද
ටිකකට කලින් අමින්දි ඔයගෙ නම කිවෙ...මා එලසින් ඈ හට පිලිතුරු ලබා දුනිමි..මාගෙ හා ඈගෙ කතාව අතරට අනුද එක් විය...
අසන්ක අයියෙ..මෙයගෙ නම බ්රිට්නි නෙවෙ..මෙයගෙ නම පබසරා..
ඉතින් අනු ඔය මට කලින් කියලා තිබ්බනම් හරිනෙ....
ඈත්තටා අසන්ක අයියෙ අනු අපි ගෑන මොනවත්ම කියල නෑද්ද...පබසරා මගෙන් විමසිය.......
මොනවත්ම කියලා නෑ..මාද ඈයට පිලිතුරු දිනි...මා කිය කටගත් පමනින් එකට බලන්නකො අනු....කියවන්නේ ඔයා ගෑන අසන්ක අයියෙ...පබසරා පෑවසිය...
එ මොහෙතෙහි අනුගෙ මුව තුලද සිහින් සිනවක් නෑගුනි...
අන්න සර් කතකරනවා..යමු කාලාස් එකට..අමින්දි පෑවසිය..

මා එතනට යන විටද එම ස්තානයෙ තරුනයන් කිහිප දෙනෙකු සිටිහ..ඔවුන් පවසන සෑම වචනයක්ම පවසනුයෙ ඉන්ග්රිසි බසිනි...
මාද පන්තියෙ සියලු වෑඩ කටයුතු අරබෙන තුර පසකට වි තනියෙන් බලා සිටිහ..මා හට එතන සිටි තරුනයන් සමග කතාබහෙ යෙදිම අපහසු බව මා ඔවුන්ගෙ බසවෙන්ම තෙරුම් ගතිමි...
ඈ බන් බ්රිට්නි....අනු කියන විදිහට මමනම් හිතුවෙ අසන්ක අයියා ගොඩක් හෑන්සම් කොල්ලෙක් කියලා....බලපන්කො බන් අසන්ක අයියාගෙ හෑටි..සු එකෙන් පෑනලා ආපු වදුරෙක් වගෙ..පෙන් නෑද්ද අර කොල්ලො එක්ක කිසි කතාවක් නෑතිව
ඉන්න හෑටි..
එහෙම තමා බන් ගමෙ කොල්ලො අමින්දි....ඈයි දෑක්කෙ නෑද්ද අපි එක්ක කත කරද්දි මුනෙ තිබුන ලෑජ්ජව...
මෙ අන්න අනු එනවා.ඔය හිනව නවත්ත ගන්න...අනුට ඈහෙන්ඩ එහෙම ඔවා කියන් එපා.....
පන්තියට පෑමිනි ගුරුතුමා මුලින්ම නර්තනය පිලිබදව දිර්ග දෙසනයක් කර පසුව නර්තනය පුහුනු කිරිම සදහා ගෑහෙනු ලමයෙකු හා පිරිමි ලමයෙකු බෑගින් කන්ඩායම් කෙරිනි..මා කිසි විටකත් නොසිතු විරු ලෙස මා හට හමු වි තිබුනෙ අනුගෙ මිතුරිය පබසරාය...අප ගුරුතුම පලමුව අප හට කියදෙනු ලෑබුවෙ නිසි ආකාරව දෑත් රදවන අයුරුය...මා කිසිම මොහොතක කිසිම යුවතියක් හා මෙතරම් සමිපයට ගොස් නෑත..මා හට පලමුවෙන්ම අගෙ දෑත අල්ලිමටද මා හිත තුල චකිතයක් ඈති විය..මා හට ඈති වු ඒ ලෑජ්ජ සිලි හෑගිම පිලිබදව ඈය ඉවෙන් මෙන් දෑනගතිමි..

මොකො අසන්ක අයියෙ.....හරියට අත අල්ලන් ඉන්න..
සර් බනියි.......මගෙ අත අල්ලන්න ලෑජ්ජයිද...
ඈය එසෙ මා හට පෑවසිය..මාද ඈයගෙ කතාවට පිලිතුරක් ලබා දිනි..
නෑ,ඔයගෙ අත සිනිදු නිසා හරියට ලෙස්සනවා..එකයි..
ඈගෙ මුවගට නෑගුනා වු සිනහව කෙසෙ හො ඈය විසින් පාලනය කර ගනු ලෑබුනි.
අද පන්තිය ආරම්බ වු පලමු දින නිසාත් අලුතින් ලමයින් පෑමිනෙන නිසාත් නියමිත වෙලාවට වඩා පන්තිය කලින් නිම විය..
පන්තිය නිම විමත් සමග අප ගෙදර බලා යාමට සුදානම් විය..
අසන්ක අයියෙ...මම යනකොට ඔයලා දෙන්නව ඩ්රොප් කරගෙන යන්න පුලුවන්නෙ..අන්න ඩ්රයිවත් ඈව්ත්..යන් අනු..යන් අසන්ක අයියා කාර් එකට...
එය c කාලාස් වර්ගයෙ බෙන්ස් රතයකි..අප සියල්ල වහනයට නෑග නිවෙස් බලා පිටත් විය..
ඩ්රයිවර් අර ඉස්සරහා තියන කොල පාට ගෙට්ටුව ලග නවත්තන්න......
පාරින් පසකට ගෙන වාහනය නවතන ලදි.
අනු මෙ.....මට කියන්න අමතක උනා......
අමින්දි අර පොත මට දුන්නා.....එක මම සතියකින් ඔයට ආය දෙන්නම්...
හා.. හා...බ්රිට්නි..

අප බෑස ගත් පසුව ඔවුන් වාහනය පන ගන්වා යන්නට වුනි..මා නිවසට යන තුරුම අනු මා සාමග කිසිදු වචනයකුදු කතා නොකලාය..වෙනදා මෙන් නොව එයගෙ මුහුන සිනහාවෙන් පිරි නොතිබුනි..
අප නිවසට පෑමින සුලු වෙලවකට පසු..
කොහොමද අසන්ක පුත අඩ කාලාස් එක...අනික ඔය උඩරට නෑටුම් ඉගන ගන්න එක ලෙසි නෑ..එකටත් හෙකියව තියෙන්න ඔනෙ අසන්ක පුතා..මාත් කෙල්ල කලෙ උඩරට නෑටුම් නෑටුවා..මොනවද අඩ සර් ඔයලට කියල දුන්නෙ.........
මා පිලිතුරු ඩිමටත් ප්‍රරතමව අනු තම මවට සනිකයෙන් පිලිතුරු දෙනු ලෑබුනි....
අද වෑඩි දෙයක් කරෙ නෑ මාම්..පලවෙනි දවසනෙ....පොඩි තියරි ටිකක් කරා..හරි මහන්සියි මම්..මාම් ගෙදරට අවට පස්සෙ ටිකක්වත් ඉන්න දුන්න යෑ....ප්‍රස්න ගොඩක් අහනව....අසන්ක අයියටත් මහන්සි අතිනෙ.අයියත් ගිහින් වොශ් එකක් දා ගෙන ඉන්න..
වෑඩි විස්තර පස්සෙ කත කරමුකො මාම්....දෑන්නම් ගොඩක් බඩගිනියි...අනු මව හට පෑවසිය....
දුව තව ටිකකින් අසන්ක අයියවත් එක්කන් එන්නකො.මම මොනව හරි කන්න ලෑස්ති කරලා තියන්නම්...
මා වෙනදා මෙන්ම දිය නා පිරිසිදු වි හිරු බෑසයන සුන්දර වටපිටාව දෙස කාමරයෙ බෑල්කනියෙ තුබු පුටුවක වාඩි වි එ දෙස බලන අතර මටද නොදෙනිම කල්පනා සයුරෙ ගිලෙන්නට උනි.....
මා එලිසින් සිටින විටදි හදිසියෙ අනු පෑමින.....
අසන්ක අයිය මොනවද ඔය හෑටි කල්පනා කරන්නෙ.....මට දෙයක් අසන්ක අයියට කියන්න තියනවා....

Chapter 04

එහි සිටි යුවතියක් අනු සමග කතාවට මුල පිරිය...
කො බන් බිර්ට්නි...අනු ඈයගෙන් විමසිය..
තම අවෙ නෑ බන්..ඈ බන් අනු කවුද බන් මෙ...අපිට මිට් කරන්නෙවත් නෑද්ද..
එකත් අමතක උන බන්..මෙයා තමා අසන්ක අයියා..මම දවසක් උබට කියලා තිබුනෙ..
ආ.. ආ.. ආ.. එයද මෙ..
කලින් උබ කියලා තිබුනනම් මල් මලයක්වත් ගෙන්න තිබුනා...මෙයව පිලිගන්න..
හා..හා. දෙන් ඔය කත වෙඩෑක් නෑ..අසන්ක අයියෙ මෙය තමා අමින්දි..
අනු මා හදුන්වා දුන් පසු ඈය මා හට ඈගෙ අත දිගු කලාය..
මාද මාගෙ අත දිගු කොට මිතුරු දම ප්රකාස කලෙය..

අනුගෙ මිතුරියන් හදුනා ගෙනිමෙන් පසුව ඔවුන් හා සුහදව කතා බහෙ යෙදුනි..මෙ අතරතුර යම් තරුනියෙක් අප දෙසට පියමන් කරමින් පෑමිනෙනු දුටිමි...ඈයගෙ ගම්න් විලසය දුටු විගසින් මගෙ මුවගින්
මාර කෑට් වොක් එක නෙද අනු...
මා හටද නොදෙනි මා මුවගින් පිට විය..එය ඈසිමත් සමග මා වටා සිටි තරුනියන්ට සිනා පහල විය..එ මොහෙතෙහි මාද බොහො අපහසු තාවයට පත් විය..
ඈ අසන්ක අයියෙ..කොහෙන්ද අනෙ ඔයා ඔවා ඉගන ගත්තෙ...අනු පෑවසිය..මා හට එ මොහෙතෙහි පෑවසිමට කිසිවක් නොමෙති විය,,
පියමන් කල තරුනියද මොහතක් ගත විමට පෙර අප සිටි ස්තනයට පෑමිනයාය...සෑබවිම්ම ඈය සුන්දර නගරබද යුවතියකි..ඈයගෙ සුන්දර කෙස් කලබ සුලගට සෑලනා විටද ඈ හට ඈගෙ කෙස් කලබ ඈ හට ඉතා සුන්දර බවක් ගෙන දුනි..ඈගෙ දෙයස් තුල වු අලන්කාරය දුටුවන්ගෙ සිත් වසි කරවන බව නොරහසකි..කාන්තාවකගෙ තිබිය යුතු සෑම ලක්සනයකින්ම අනුන වු එම තරුනිය පිලිබද ඈය දුටු මොහෙතෙහි පටන් මාගෙ සිත තුල ඈ කෙරෙහි ලෑදියවක් අති විය..එහෙත් එය මාගෙ සිතට පමනක් සිමාවිය..ඈගෙ මිහිරි කටහඩෙහි ස්වර වල රාවයද මා හට නිරන්තරයෙන් සරදම් කෙරිනි...

ඈයත් සමග අනුගෙ යෙහෙලිය අමින්දි අප දෙසට ආ තරුනිය සමග කතාවට මුල පිරිය..
මොකො බන් බ්රිර්ට්නි..........මෙච්චර පරක්කු වුනෙ......
ඩ්රයිවර් එන්න පරක්කු වුන බන්..අක්කත් ගෙදර නෑනෙ........මොකො අද කට්ටියම එලියෙ..අද කාලාස් නෑද්ද..
ඈ එසෙ පවසා මා දෙස බෑල්මක් හෙලිය.ඈ හට මා තාම පෙහෙලිකවකි..
බ්රර්ට්නි....ඔයාට කෙනෙක්ව මීට් කරලා දෙන්න තියනව..
කවුද බන් අමින්දි...මෙ ඉන්නෙ ඔයා ඉස්සරහාම...මෙයා තමා අසන්ක අයියා..අනු අපිට නිතරම කියන්නෙ.....ඔයාට මතක නෑද්ද..
ඈය මා දෙස බලා සිහින් සිනහවක් හෙලිය......
හමුවිම සතුටක් අසන්ක අයියෙ...ඉතින් ඉතින් මොකො මෙ පෑත්තෙ......ඈය මගෙන් විමසුවාය....
මම මෙ දවස් වල ඉන්නෙ ආන්ටිලගෙ දිහා......අනික මටත් තනියෙන් ඉන්න කම්මෑලියි බ්රිට්නි..
පුදුමයි.
ඔය කොමද මගෙ නම දෙන ගත්තෙ අසන්ක අයියෙ.....අනු ඔයද කිවෙ..
ඈය මාගෙන්ම මෙන්ම අනුගෙන්ද විමසුවාය.ඈය ඈසු ප්‍රස්නයට..ඈයි.
එහි සිටි යුවතියක් අනු සමග කතාවට මුල පිරිය...
කො බන් බිර්ට්නි...අනු ඈයගෙන් විමසිය..
තම අවෙ නෑ බන්..ඈ බන් අනු කවුද බන් මෙ...අපිට මිට් කරන්නෙවත් නෑද්ද..
එකත් අමතක උන බන්..මෙයා තමා අසන්ක අයියා..මම දවසක් උබට කියලා තිබුනෙ..
ආ.. ආ.. ආ.. එයද මෙ..
කලින් උබ කියලා තිබුනනම් මල් මලයක්වත් ගෙන්න තිබුනා...මෙයව පිලිගන්න..
හා..හා. දෙන් ඔය කත වෙඩෑක් නෑ..අසන්ක අයියෙ මෙය තමා අමින්දි..
අනු මා හදුන්වා දුන් පසු ඈය මා හට ඈගෙ අත දිගු කලාය..
මාද මාගෙ අත දිගු කොට මිතුරු දම ප්රකාස කලෙය..

අනුගෙ මිතුරියන් හදුනා ගෙනිමෙන් පසුව ඔවුන් හා සුහදව කතා බහෙ යෙදුනි..මෙ අතරතුර යම් තරුනියෙක් අප දෙසට පියමන් කරමින් පෑමිනෙනු දුටිමි...ඈයගෙ ගම්න් විලසය දුටු විගසින් මගෙ මුවගින්
මාර කෑට් වොක් එක නෙද අනු...
මා හටද නොදෙනි මා මුවගින් පිට විය..එය ඈසිමත් සමග මා වටා සිටි තරුනියන්ට සිනා පහල විය..එ මොහෙතෙහි මාද බොහො අපහසු තාවයට පත් විය..
ඈ අසන්ක අයියෙ..කොහෙන්ද අනෙ ඔයා ඔවා ඉගන ගත්තෙ...අනු පෑවසිය..මා හට එ මොහෙතෙහි පෑවසිමට කිසිවක් නොමෙති විය,,
පියමන් කල තරුනියද මොහතක් ගත විමට පෙර අප සිටි ස්තනයට පෑමිනයාය...සෑබවිම්ම ඈය සුන්දර නගරබද යුවතියකි..ඈයගෙ සුන්දර කෙස් කලබ සුලගට සෑලනා විටද ඈ හට ඈගෙ කෙස් කලබ ඈ හට ඉතා සුන්දර බවක් ගෙන දුනි..ඈගෙ දෙයස් තුල වු අලන්කාරය දුටුවන්ගෙ සිත් වසි කරවන බව නොරහසකි..කාන්තාවකගෙ තිබිය යුතු සෑම ලක්සනයකින්ම අනුන වු එම තරුනිය පිලිබද ඈය දුටු මොහෙතෙහි පටන් මාගෙ සිත තුල ඈ කෙරෙහි ලෑදියවක් අති විය..එහෙත් එය මාගෙ සිතට පමනක් සිමාවිය..ඈගෙ මිහිරි කටහඩෙහි ස්වර වල රාවයද මා හට නිරන්තරයෙන් සරදම් කෙරිනි...
ඈයත් සමග අනුගෙ යෙහෙලිය අමින්දි අප දෙසට ආ තරුනිය සමග කතාවට මුල පිරිය..
මොකො බන් බ්රිර්ට්නි..........මෙච්චර පරක්කු වුනෙ......
ඩ්රයිවර් එන්න පරක්කු වුන බන්..අක්කත් ගෙදර නෑනෙ........මොකො අද කට්ටියම එලියෙ..අද කාලාස් නෑද්ද..
ඈ එසෙ පවසා මා දෙස බෑල්මක් හෙලිය.ඈ හට මා තාම පෙහෙලිකවකි..
බ්රර්ට්නි....ඔයාට කෙනෙක්ව මීට් කරලා දෙන්න තියනව..
කවුද බන් අමින්දි...මෙ ඉන්නෙ ඔයා ඉස්සරහාම...මෙයා තමා අසන්ක අයියා..අනු අපිට නිතරම කියන්නෙ.....ඔයාට මතක නෑද්ද..
ඈය මා දෙස බලා සිහින් සිනහවක් හෙලිය......
හමුවිම සතුටක් අසන්ක අයියෙ...ඉතින් ඉතින් මොකො මෙ පෑත්තෙ......ඈය මගෙන් විමසුවාය....
මම මෙ දවස් වල ඉන්නෙ ආන්ටිලගෙ දිහා......අනික මටත් තනියෙන් ඉන්න කම්මෑලියි බ්රිට්නි..
පුදුමයි.
ඔය කොමද මගෙ නම දෙන ගත්තෙ අසන්ක අයියෙ.....අනු ඔයද
ටිකකට කලින් අමින්දි ඔයගෙ නම කිවෙ...මා එලසින් ඈ හට පිලිතුරු ලබා දුනිමි..මාගෙ හා ඈගෙ කතාව අතරට අනුද එක් විය...
අසන්ක අයියෙ..මෙයගෙ නම බ්රිට්නි නෙවෙ..මෙයගෙ නම පබසරා..
ඉතින් අනු ඔය මට කලින් කියලා තිබ්බනම් හරිනෙ....
ඈත්තටා අසන්ක අයියෙ අනු අපි ගෑන මොනවත්ම කියල නෑද්ද...පබසරා මගෙන් විමසිය.......
මොනවත්ම කියලා නෑ..මාද ඈයට පිලිතුරු දිනි...මා කිය කටගත් පමනින් එකට බලන්නකො අනු....කියවන්නේ ඔයා ගෑන අසන්ක අයියෙ...පබසරා පෑවසිය...
එ මොහෙතෙහි අනුගෙ මුව තුලද සිහින් සිනවක් නෑගුනි...
අන්න සර් කතකරනවා..යමු කාලාස් එකට..අමින්දි පෑවසිය..

මා එතනට යන විටද එම ස්තානයෙ තරුනයන් කිහිප දෙනෙකු සිටිහ..ඔවුන් පවසන සෑම වචනයක්ම පවසනුයෙ ඉන්ග්රිසි බසිනි...
මාද පන්තියෙ සියලු වෑඩ කටයුතු අරබෙන තුර පසකට වි තනියෙන් බලා සිටිහ..මා හට එතන සිටි තරුනයන් සමග කතාබහෙ යෙදිම අපහසු බව මා ඔවුන්ගෙ බසවෙන්ම තෙරුම් ගතිමි...
ඈ බන් බ්රිට්නි....අනු කියන විදිහට මමනම් හිතුවෙ අසන්ක අයියා ගොඩක් හෑන්සම් කොල්ලෙක් කියලා....බලපන්කො බන් අසන්ක අයියාගෙ හෑටි..සු එකෙන් පෑනලා ආපු වදුරෙක් වගෙ..පෙන් නෑද්ද අර කොල්ලො එක්ක කිසි කතාවක් නෑතිව
ඉන්න හෑටි..
එහෙම තමා බන් ගමෙ කොල්ලො අමින්දි....ඈයි දෑක්කෙ නෑද්ද අපි එක්ක කත කරද්දි මුනෙ තිබුන ලෑජ්ජව...
මෙ අන්න අනු එනවා.ඔය හිනව නවත්ත ගන්න...අනුට ඈහෙන්ඩ එහෙම ඔවා කියන් එපා.....
පන්තියට පෑමිනි ගුරුතුමා මුලින්ම නර්තනය පිලිබදව දිර්ග දෙසනයක් කර පසුව නර්තනය පුහුනු කිරිම සදහා ගෑහෙනු ලමයෙකු හා පිරිමි ලමයෙකු බෑගින් කන්ඩායම් කෙරිනි..මා කිසි විටකත් නොසිතු විරු ලෙස මා හට හමු වි තිබුනෙ අනුගෙ මිතුරිය පබසරාය...අප ගුරුතුම පලමුව අප හට කියදෙනු ලෑබුවෙ නිසි ආකාරව දෑත් රදවන අයුරුය...මා කිසිම මොහොතක කිසිම යුවතියක් හා මෙතරම් සමිපයට ගොස් නෑත..මා හට පලමුවෙන්ම අගෙ දෑත අල්ලිමටද මා හිත තුල චකිතයක් ඈති විය..මා හට ඈති වු ඒ ලෑජ්ජ සිලි හෑගිම පිලිබදව ඈය ඉවෙන් මෙන් දෑනගතිමි..

මොකො අසන්ක අයියෙ.....හරියට අත අල්ලන් ඉන්න..
සර් බනියි.......මගෙ අත අල්ලන්න ලෑජ්ජයිද...
ඈය එසෙ මා හට පෑවසිය..මාද ඈයගෙ කතාවට පිලිතුරක් ලබා දිනි..
නෑ,ඔයගෙ අත සිනිදු නිසා හරියට ලෙස්සනවා..එකයි..
ඈගෙ මුවගට නෑගුනා වු සිනහව කෙසෙ හො ඈය විසින් පාලනය කර ගනු ලෑබුනි.
අද පන්තිය ආරම්බ වු පලමු දින නිසාත් අලුතින් ලමයින් පෑමිනෙන නිසාත් නියමිත වෙලාවට වඩා පන්තිය කලින් නිම විය..
පන්තිය නිම විමත් සමග අප ගෙදර බලා යාමට සුදානම් විය..
අසන්ක අයියෙ...මම යනකොට ඔයලා දෙන්නව ඩ්රොප් කරගෙන යන්න පුලුවන්නෙ..අන්න ඩ්රයිවත් ඈව්ත්..යන් අනු..යන් අසන්ක අයියා කාර් එකට...
එය c කාලාස් වර්ගයෙ බෙන්ස් රතයකි..අප සියල්ල වහනයට නෑග නිවෙස් බලා පිටත් විය..
ඩ්රයිවර් අර ඉස්සරහා තියන කොල පාට ගෙට්ටුව ලග නවත්තන්න......
පාරින් පසකට ගෙන වාහනය නවතන ලදි.
අනු මෙ.....මට කියන්න අමතක උනා......
අමින්දි අර පොත මට දුන්නා.....එක මම සතියකින් ඔයට ආය දෙන්නම්...
හා.. හා...බ්රිට්නි..

අප බෑස ගත් පසුව ඔවුන් වාහනය පන ගන්වා යන්නට වුනි..මා නිවසට යන තුරුම අනු මා සාමග කිසිදු වචනයකුදු කතා නොකලාය..වෙනදා මෙන් නොව එයගෙ මුහුන සිනහාවෙන් පිරි නොතිබුනි..
අප නිවසට පෑමින සුලු වෙලවකට පසු..
කොහොමද අසන්ක පුත අඩ කාලාස් එක...අනික ඔය උඩරට නෑටුම් ඉගන ගන්න එක ලෙසි නෑ..එකටත් හෙකියව තියෙන්න ඔනෙ අසන්ක පුතා..මාත් කෙල්ල කලෙ උඩරට නෑටුම් නෑටුවා..මොනවද අඩ සර් ඔයලට කියල දුන්නෙ.........
මා පිලිතුරු ඩිමටත් ප්‍රරතමව අනු තම මවට සනිකයෙන් පිලිතුරු දෙනු ලෑබුනි....
අද වෑඩි දෙයක් කරෙ නෑ මාම්..පලවෙනි දවසනෙ....පොඩි තියරි ටිකක් කරා..හරි මහන්සියි මම්..මාම් ගෙදරට අවට පස්සෙ ටිකක්වත් ඉන්න දුන්න යෑ....ප්‍රස්න ගොඩක් අහනව....අසන්ක අයියටත් මහන්සි අතිනෙ.අයියත් ගිහින් වොශ් එකක් දා ගෙන ඉන්න..
වෑඩි විස්තර පස්සෙ කත කරමුකො මාම්....දෑන්නම් ගොඩක් බඩගිනියි...අනු මව හට පෑවසිය....
දුව තව ටිකකින් අසන්ක අයියවත් එක්කන් එන්නකො.මම මොනව හරි කන්න ලෑස්ති කරලා තියන්නම්...
මා වෙනදා මෙන්ම දිය නා පිරිසිදු වි හිරු බෑසයන සුන්දර වටපිටාව දෙස කාමරයෙ බෑල්කනියෙ තුබු පුටුවක වාඩි වි එ දෙස බලන අතර මටද නොදෙනිම කල්පනා සයුරෙ ගිලෙන්නට උනි.....
මා එලිසින් සිටින විටදි හදිසියෙ අනු පෑමින.....
අසන්ක අයිය මොනවද ඔය හෑටි කල්පනා කරන්නෙ.....මට දෙයක් අසන්ක අයියට කියන්න තියනවා....


Chapter 05

බොහො වෙලා නර්තනයෙ යෙදිම නිසා අප සෑවොම බොහො සෙයින් විඩාවට පත් වුනි..එබෙවින් සියලුම සිසුන් හට දහවල් විවෙකය ලබා දුනි...දහාවල් විවෙකය පෑයකට පමන සිමා වුන අතර මාද අනු සමග දහාවල් අහාරය ගෑනිමට සුදානම් වුනි..
අසන්ක ඔයා ලන්ච් ගන්නද යන්නෙ...
පබසරා මාගෙන් විමසිය..
ඔවු බ්රිට්නි..
ඔහොම ඉන්න අසන්ක අයියෙ..මාත් එනකම්..
බ්රිට්නි කො බන් අමින්දි..අනු ඈයගෙන් විමසිය..
හිටියත් එයා එන් නෑති වෙයි..
මා වට පිට බලන විට මාගෙ දෑසට අනුගෙ මිතුරිය අමින්දිව දෑක ගත හෑකි විය.
අර ඉන්නෙ අනු ..
කොහෙද අසන්ක අයියා..
අර කනුවට හෙත්තු වෙලා..
ඈය එ වන විටදිද බිත්තිය ලග කනුවකට හෙත්තු වි සිටියාය..
ඉන්න මන් අමින්දිට කතා කරන්න..අනු අප සියල්ලට පෑවසිය..
එත් සමගම ඈගෙ එම කතාවට බ්‍රිට්නි විසින් පිලිතුරක් ලබා දුනි..
මම හිතන් නෑ අනු...අමින්දි එයි කියලා..
අනු ඔයා අමින්දි එක්ක ලන්ච් ගන්න..

මම අසන්ක අයියා එක්ක ලන්ච් අරන් එන්නම්..අමින්දි තනි කරන එක හරි නෑනෙ..
හොදයි.. හොදයි..එහෙනම් ඉතින් අසන්ක අයියවත් එක්ක ගෙන යන්නකො..උබට ඉතින් කොමත් මෙ දවස් වල අසන්ක අයියා නෑතුව ඉන්න බෑනෙ...
ලෑජ්ජ හිතෙන කතා කියන්න එපා අනු..නෙද අසන්ක අයියා..
එක තමා..මාද බ්රිට්නි පෑවසු කතාවට පිලිතුරක් ලබා දුනි...පසුව අනු අමින්දි සිටි දිසාවට පියමන් කලාය...
එන්න අසන්ක අයියෙ අපි යමු..
එලසින් මා හට ඈය පවසන ලදි..

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
මොකො බන් අමින්දි උබට වෙලා තියෙන්නෙ...
මට මොනවත් වෙලා නෑ බන්..
එහෙනම් මොකො බට කොල ආච්චි වගෙ මුන එල්ලගෙන ඉන්නෙ..
කො බන් අනු අද උබෙ වස්තුව...
මොන වස්තුවද
අසන්ක අයියා..
වස්තුව බ්‍රිට්නි අරන් ගියා..
අනෙ පවු බන් එ අසරන කොල්ලා...උබගෙ වස්තුවට බ්‍රිට්නි මොනවා කරයිද දන්නෙ නෑ අනු..
අනෙ මෙ මගෙ අසන්ක අයියා එ තරම් මොඩ නෑ..
අයෙත් අනු එ කියපු කතාව මට අහෙන්ඩ කියන්න බලන්න..
එ මොකො බන්..
හෑන්ගි හොරා වෙස් බදින්න බෑනෙ අනු..කවදා ඉදන්ද උබට අසන්ක අයියා මගෙ අසන්ක අයියා උනෙ..
අපො ඉතින් උබට වචනයක් වෑරදුනොත් ඈති..
අනෙ මෙ කන්න යමන් අමින්දි..හොදටම බඩගිනියි..

...................................................................................
මා වෙනදා අනු සමග අහාර ගන්නා ආපන සලාවද පසු කර ගෙන මා ඉදිරියටම අනුගෙ මිතුරිය සමග යන්නට වුනි.
මෙ බ්‍රිට්නි ඔයා මව එක්කන් යන්නෙ කොහාටද...
ඉන්න ලමයො තව ටික දුරයි..
ඈය සමග මා ටික දුරක් ගිය විට තරමක් සුපිරි ගනයෙ ආපන සලාවක් විය..එය තරු පහෙ හොටලයක් නොවුවද එහි සියලුම පහාසු කම් තරු පහෙ හොටලයක පහසු කම් වලටම සමාන පහසුකම් වලින්ම යුක්ත විය..
අපි ලන්ච් ගන්න යන්නෙ මෙ හොටලයටද..මා පබසරගෙන් විමසිය..
ඔවු අසන්ක අයියෙ..
මෙ බ්රිට්නි..ඔයා ලග මනි තිනවා නෙද...මටනම් පිගන් හොදන්න බෑ...
ඈයට මා එසෙ පෑවසිමත් සමග අයට සිනහා පහල විය..
අසන්ක අයියා අර අතන තියන ටෙබල් එකට යන්..
මා මෙන්ම ඈයද එහි තිබු අසුන් දෙකක වාඩි විය..
මොනවද අසන්ක අයියෙ කන්නෙ...
ඔන මගුලක්...
මගුල් කන්න තව කල් තිනවා..
විහිලු නොකර කියන්නකො කන්නෙ මොනවද කිලා..
ඔයාට කෑමති දෙයක් ගන්න බ්රිට්නි..
සුලු මොහොතකට පසු අප සිටි තෑනට හොටලයෙ වෑඩ කරන සෙවකයෙකු පෑමිනියෙය...ඔහු පෑම්නියාට පසුව බ්රිට්නි මෙසය මත තිබු මෙනුව ගෙන අවස්ය දෑ ඔහු හට දන්වන ලදි..

ඉතින් කියන්නකො අසන්ක අයියා....
මෙ කාලාස් පටන් ගන්නත් ලගයි..තාම කෑම කෑවෙත් නෑ..
අය කාලාස් එකට යන් නෑද්ද..බ්රිට්නි..
මොකො ඔය තරම් හදිස්සිය..පෑයක් පරක්කු වුනා කියලා මොනවත් වෙන් නෑනෙ අසන්ක අයියා..
හා හා ඉක්මනට කලා යන් බ්‍රිට්නි..
අසන්ක අයියා ඔයා එදා වෙච්චි දෙට තමාත් මාත් එක්ක තරහද..මම ඔවා අමතක කරලා ඉන්නෙ..
අත්තටම එදා කර් එකෙ හිටියෙ කවුද බ්‍රිට්නි...
එ උලමා මට මාර ඈනයක් අසන්ක අයියා..
උලමා..එයගෙ නම උලමද..
නෑ අනෙ මම තරහටයි එහෙම කිවෙ...එයාගෙ නම දමින්ද..මගෙ මාම්ගෙ හොදම යලුවාගෙ පුතා..මම්ට ඔනෙ මාව දමින්දට බන්දලා දෙන්න..අනික මට වඩා අවුරුදු හයක් විතර වෑඩිමල්..
ඉතින් එයාව බෑදගන්න බ්‍රිට්නි..ඔයට කරදරයක් නෑතුව හිටියා හෑකිනෙ.
අපො ඔයා මොනවද දමින්ද ගෑන දන්නෙ
මටනම් මෙකෙන් කවදාවත් ගෑලවිමක් නෑ වගෙ..දවසක් මාම් කියනවා අහගෙන.
උසස් පෙල ඉවරවුන ගමන් දුවව බන්දලා දෙන්න ඔනලු..මගෙ පුන්චි අම්මා එක්ක කියනවා මම දවසක් අහාගෙන හිටියා..
ඉතින් මොකො බ්රිට්නි ඔයා ඔය තරමටම අකමෑති..
දමින්ද අයියා ලොකෙට හොද මුන පෙන්නුවට එයා කොයි වගෙ කෙනෙක්ද කියලා කවුරුත් තාම හරියට දන් නෑ..
මට ඔයා ගෑන ලොකු බයක් දෑනෙනවා අසන්ක අයියා...

මෙ මම ගෑන...
මට එක හරියටම කියන්ද තෙරෙන් නෑ අසන්ක අයියා..
ඔයා මවාත් බය කරනවා බ්‍රිට්නි..අන්න කෑම ගෙනවා..දෑන් මුන එලලන් ඉන්නෙ නෑතුව කලා ඉන්නකො..
බ්‍රිට්නි මෙසය මත වු හෑන්ද හා ගෑරුප්පුව අතට ගෙන අහාර ගෑනිම නිසා මා හටද එසෙ අහාර ගෑනිමට සිදු විය..නොයෙසෙනම් මා ගොඩයෙකු යෑයි ඈය සිතනා නිසවෙන් මාද ගෑරුප්පුව හා හෑන්ද අතට ගෙන කෑම ගෑනිම ආරම්බ කරන ලදි..මා එලසින් මිට පෙර ආහර ගෙන ඈති නමුත් මා හට නිවරදිව අහාර ගෑනිමට තවද හෑකියාවක් නොමෙත..
අසන්ක අයියෙ..මොකො පිගානට ගහාන්නෙ..වෑදිය හුරු නෑ වගෙ අසන්ක අයියට..මොකො අතින් කෑවෙ නෑත්තෙ..
මම අතින් කන කොට ඔයාට හරි නෑනෙ..වටෙ පිටෙ ඉන්න අය ඔයා දිහා බලන්න ගනියි ගොඩයෙක් එක්ක ඈවිත් කියලා...ගමට වෙලා නෙලුම් කොලෙ බත් කාපු අපට කොලබ විකාර කොහොමත් හරි යන් නෑ..
අසන්ක ඔයලාගෙ ගම කොහෙද තියෙන්නෙ..
අනුරාදපුරෙ..
ටවුන් එකෙමද..
නෑ බ්රිට්නි..ටවුන් එකෙ ඉදලත් කිලොමිටර් දහයක් විතර යන්න තියනවා..
ඔයගෙ අම්මා තත්තා මොනවද කරන්නෙ බ්රිට්නි..
ඩෑඩ් රට..මගෙ අම්මා මම ඉපදෙදි මාව දලා ගියා අසන්ක අයියෙ..
එ මොහෙතෙහි ඈයගෙ මුව මෑලවි ගොස් තිබුනි..
මගෙ ඩෑඩ් මාව බලන්නවත් ලන්කාවට එන්නෙත් නෑ...මගෙ ඩෑඩ්ගෙ දෙවන කසදෙ බිරිද තමා මගෙ අම්මා වෙලා ඉන්නෙ..
ඈයගෙ නෙතු තුලින් කදුල එනු මා හට දෑකගන්නට ලෑබුනි..
දෙන් ඔවා අමතක කරලා කෑම කමු..

අප දෙදෙනා අහාර ගෙන අවසන් විමත් සමග එම හොටලයෙ මෙහෙ කරුවෙකු අප සිටි මෙසය අසලට පෑමින බිල් පත මෙසය මත තබන ලදි..තබා අවසාන විමත් සමග ඔහු මා දෙසට හෑරි යමක් පවසන්න විය..
මහත්තයා රුම් එකක්..
ඔහු මා හට මෙය පවසනු ඇසි බ්රිට්නිගෙ  කට අවිස්සෙන්නට වුනි...
තමුසෙට පිස්සුද මිනිහො...කො තමුසෙලාගෙ මෑනෙජර්..
ඈයගෙ එම වචන කිහිපය අවට සිටි සෑවොමටම අසෙන්නට විය..පසුව අවට සිටි බොහො පිරිස් අප දෙස බලන්නට වුනි..
එ මොහොතෙහි එම මෙහෙකරුට කිසිවක් කරකිය ගත නොහෙකිව කටපියා හිදින්නට සිදු විය..එම හොටලයෙ බිල් පත ගෙවා අප පෑමිනෙනෙවත් සමග ඉලග මොහොතෙදි සිදු වුයෙ මා හා පබසර සිහිනෙන්වත් නොසිතු දෙයකි..

Chapter 06

හිටි හෑටියෙ දමින්ද නම් තරුනයා එම හොටලයෙ සිට යම් තරුනියක සමග එලියට පෑමිනෙන අයුරු අප දෙදෙනාට දෑක ගත හෑකි විය..අප දෙදනාද දමින්ද නම් තරුනයාගෙ නෙත ගෑටුනි..
බ්රිට්නි..එ දමින්ද නෙද..
දෑන් මොකො කරන්නෙ..අපි දෙන්නව දෑක්ක නෙද..
මොකො අසන්ක අයියා බය වෙලා..
නෑ බ්‍රිට්නි මම බය නෑ..
අසන්ක අයියගෙ මුනෙන් පෙනවා..
කවුද බ්‍රිට්නි අර අසන්ක අයියා එක්ක ගියපු ගෑනු ලමයා..දමින්ද අයියාගෙ ගෑනු ලමයද..
මා එසෙ පෑවසු පසු පබසරාගෙ මුව තුලින් සිහින් සිනහවක් මතු විය..
ඔය උලමට එකක් කියලා නෑ..ගොඩක් ඉන්නවා..
ඈය මා හට පවසන ලදි..
මොනවද බ්‍රිට්නි ඔය හෑටි කල්පනා කරන්නෙ..
මොනවත් නෑ අසන්ක අයියා..යමු ඉක්මන්ටම කාලාස් එකට..දෑනටම පෑය බාගයක්ම පරක්කු වෙලා..
මම හා ඈය ඉක්මනටම නෑවතත් පන්තිය කරා ගියෙමි...එ වන විටද ගුරුතුමා විසින් පන්තිය අරම්බ කර තිබුනි..පන්තියට පරක්කු වි පෑමිනිම නිසා මා හට මෙන්ම බ්‍රිට්නි හටද තරයෙ තරවටු කරනු ලෑබුනි..පන්තිය හමාර කර මා මෙන්ම අනුද බසයට නෑග ගෙදර ගියෙමි..වෙනදා මෙන පබසරා අප හට වහනයෙ යාමට අද දින ඈරයුම් නොකරන ලදි..

.......................................................................................................................
ආ......... ආවද ගෙදර..
ඔහොම නවතිනවා ටිකක්..
බ්රිට්නිගෙ මව බ්රට්නි හට පෑවසුවද එ කිසිවක් ගනකට නොගෙන ඈයගෙ කමරයට ගොඩ විය..
මොකො අම්මෙ කෑ ගහන්නෙ....
නන්ගි මොකො කරෙ...
ලොකු දුව..
නන්ගිව එක්කන් එනවා..
ඉන්න අම්මෙ එ ලමයා කාලාස් ඈරිලා අව විතරයි.
අනෙ මෙ උබගෙත් පන්දිත කම විතරයි.
මෙක හරි මගුලක් නෙ..නන්ගි එක්ක තියන තරහා මාත් එක්ක පිට කරනවද..
හරි මම ඔකිගෙන්ම අහා ගන්නම්කො..
නන්ගි මොකො මෙ දොරත් වහාගෙන..දොර අරිනවා ලමයො..මොකො වෙලා තියෙන්නෙ...
අක්කෙ මට ටිකක් තනියෙන් ඉන්න දිලා යනවද..
නන්ගි ඔයා අඩන සද්දෙ එලියට අහෙනවා..මොකක්ද නන්ගි ප්රස්නෙ..
අනෙ අක්කෙ පිලිස්..මට ටිකක් තනියෙන් ඉන්න දිලා යනවද..

කො නන්ගි ..
තාම රුම් එකෙ...අර අඩ අඩ ඉන්නෙ..
අනෙ මන්දා ඔකිට පිස්සු හෑදිලද මන්දා..
හිගන කොල්ලො එක්ක රවුම් ගහන්න..
අනෙ මාම් නන්ගි මොකො කරලා තියෙන්නෙ...තෙරෙන බසවෙන් කියන්නකො..
අද කොල්ලෙක් එක්ක හොටෙල් එක්ක ලන්ච් ගන්න ගිහින්..
අපෙ නන්ගි....
නෑතුව ඉතින් වෙන කවුද..
හොද වෙලවට දමින්ද පුතා විතරයි දෑක්කෙ..
වෙන කවුරු හරි දෑක්කනම් අපෙ පවුලෙ නම්බුව එහෙම් පිටන්ම ඉවරයිනෙ..
අපෙ අම්මට දමින්ද අයියා කිවොත් වෙන මොනවත් ඔනෙ නෑ..
බලන්නකො..නන්ගිව කවදා හරි දමින්දට බන්දලා දුන්න දවසට තමා පවුලෙ නම්බුව නෑති වෙන්නෙ..අම්ම මොනවද දන්නෙ දමින්ද ගෑන..

අනෙ මෙ ලොකු දුවෙ පෑහිච්චි කතා නොකර පෑත්තකට වෙලා හිටපන්....
දමින්ද පුතා ඔය උබ කියන තරමටම නරක කොල්ලෙක් නෙවෙයි..අනික නන්ගිට බන්දලා දුන්නොත් නරකටම හිටිහි..
අනෙ මෙ මාම් මොකද්ද මෙ විකාර කතා.තාම නන්ගි A/L ලියලත් නෑ.දෑන්මම බන්දන්න කතා කරනවා....මම යනවා මාම්.අද මට පාටි එකක් තියනවා..
උබට ඉතින් හෑමදාම පාටිනෙ..කවදද පාටි නෑත්තෙ..
නන්ගි......
අක්කෙ දොර ඈරලා තියෙන්නෙ....ලොක් කරලා නෑ...
අපො මොකො නන්ගි කමරෙ පිස්සු නටලා...
මෙ එක නෙවෙයි මොකක්ද අර මාම් කියන කතාව..
මොකක්ද අක්කෙ..
කවුද නන්ගි අර මාම් කියන කොල්ලා...
මොන කොල්ලද...

අද ඔයත් එක්ක ලන්ච් ගත්ත බොයි.
එයා මගෙ කවුරුත් නෙවෙයි අක්කි..
එහෙනම් මාම් මොනවද මෙ කියන්නෙ..
අක්කි මම ලන්ච් ගත්තා තමා..
එත් එයා මගෙ බොයි නෙවෙ අක්කි..
එතකොට දමින්ද අයියා කොහෙන්ද මීට් වුනෙ..
එ උලමා අපි ලන්ච් ගත්ත හොටෙල් එකෙ ඉදලා කෙල්ලක් එක්ක අවා..
ඈයි ඔය කතාව මාම්ට නොකියන්නෙ..
අක්කි ඔයා හිතන්නෙ ඔය කතාව මාම් පිලිගනියි කියලා..
නන්ගි කියපු කතාව ඈත්ත..කොමත් මාම් දමින්දව ඔලුව උඩින් තිය ගෙන නෙ ඉන්නෙ..
එ වුනට මට බයක් දෑනෙනවා අක්කි......දමින්ද අයියා අසන්කට මොනව හරි කලොත්..
මොකො දමින්ද අයියා අසන්කව මරන්නද..ඔනනම් අතක් පයක් කඩයි...
මම මෙහෙම කියද්දි කෙල්ලට දුකයි වගෙ නෙ....
අක්කත් හිතන්නෙ මම අසන්ක එක්ක එෆයාර් තියනවා කියලද..
මොඩියෙ.....මෙක තමා හොදම වෙලාව..ඔයා මෙ වෙලවෙ අසන්ක එක්ක යලු වෙන්න...

මොකක් ....අක්කි මට එ පාර විහුලු කරනවද...අක්කි හිතන් ඉන්න තරම් එයා හෑන්සම් කොල්ලෙක් නෙවෙයි..ගමක ඉපදුන ගොඩෙ කොල්ලෙක්නෙ..අක්කි කියන්නෙ එ කොල්ලා එක්ක යාලු වෙන්න කියලද...
අයියො නෑ මොඩියෙ.......මම කියන්නෙ එ කොල්ලව රවට්ටන්න..
අනෙ පවුනෙ අක්කි...
මෙ වෙලාවෙ දමින්ද අයියගෙන් බෙරෙන්න පොයින්ට් එකක් ඔක..
අක්කිනම් කියයි..මමනෙ යාලු වෙන්න ඔනෙ....
එහෙනම් අද කපල් එක ලන්ච් ගත්තෙ..නන්ගි තමුසෙට වෑඩි දෙයක් කරන්න නෑනෙ..
ඉදලා හිටලා සල්ලි ටිකක් වියදම් කරන්න.,ඔයාට මනි ඔනනම් මට කියන්න...නන්ගියො..දෑන්වත් මොලෙ පවිච්චි කරලා වෑඩ කරනවා..
අක්කි අද පාටි එකට යනවද දෑන්..
ඔවු නන්ගියො..නන්ගිත් එනවද..
මට බෑ අක්කි..අක්කි යන්න...

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
මා සාලයෙ වාඩි වි රුපවාහිනිය නරබන්නට වුනි..එ අතර තුර අන්ටි මා සමග කතා බහෙ යෙදුනි..
දවල් වරුවෙ පුතාගෙ මමා කතා කරා...
මොකොද අම්ම කිවෙ ආන්ටි..
කවදාද ගෙදර එන්නෙ ඈහෑවුවා..
ඉතින් ආන්ටි මොකො කිවෙ..
පුතා ඩාන්සින් ඉගන ගන්නවා කිවා..තව මාසයක් විතර මෙහෙ ඉදියි කිවා..තව දවස් දෙක තුනකින් ඔය කාලාස් එකත් ඉවරයිනෙ..
මා ආන්ටි සමග කතා බහෙ යෙදෙන අතරතුර අනුද අපගෙ කතාවට එක් විය..
තව දවස් දෙක තුනකින් කොහොමත් රිසල්ට් එයි නෙද අසන්ක අයියා...
ලගදිම එයි අනු..
මටනම් බයෙ බෑ අසන්ක අයියෙ..
අපෙ දුව බොරුවට බය වෙලා..පාඩම් කරලා ලිවානම් හොදට පාස් වෙලා ඈති..
එසෙ පවසා ආන්ටි අප සිටි ස්තානයෙන් පිටත්ව යන්නට වුනි..

අසන්ක අයියෙ මොකො අනෙ...මොකද වෙලා තියෙන්නෙ..
අනු මා සමග කතාවට වෑටුනි..
මට මොනවත් වෙලා නෑ..
මට අමින්දි හෑම දෙම කිවා..එදා වුන සිද්දිය ගෑන..
ඉතින් අමින්දි තාමත් බ්රට්නි එක්ක තරහද..
නෑ අසන්ක අයියෙ..එ දෙන්නා ටික දවසකින් ආය හොද යලුවො වෙයි..අමින්දි ගෑන මම හොදට දන්නවා..
එක නෙවෙයි අසන්ක අයියා..
එ පාර මොකො අනු..
ඔයා කොමත් බ්‍රිට්නි එක්ක ඉන්නවා වෑඩියි..මම දෑන් දවස් ගානක් බලාගෙන හිටියෙ..
අද කපල් එක ඉන්ටවල් එකෙ කොහෙද ගියෙ..
වෙන කොහෙ යන්නද..ලන්ච් ගන්න තමා..
එහෙනම් පරක්කු වුනෙ..ඈයි අසන්ක අයියෙ..
එයා මව එක්ක ගෙන ගියෙ අපි දෙන්නා ලන්ච් ගන්න තෑනට නෙවෙයි.
එහෙනම්..
අපි ලන්ච් ගන්න තෑනට ටික දුරකින් අර ලොකු හොටෙල් එකක් තියෙන්නෙ..අන්න එකට..
අසන්ක අයියා ලග මනි තිබුනද..
මම නෙවෙයි බිල් එක ගෙවුවෙ..බ්‍රිට්නි..
ඉතින් බ්‍රිට්නි ඔයාට අද මොනවද කිවෙ..
ඔයාට මොකටද ඔවා..ඔයත් හරියට මගෙන් ප්රස්න අහන්නෙ මම අපරාද කාරයෙක් ගානට දාලා..
අපො මෙයාගෙ ගනන්..
හොදයි මම බ්රිට්නිගෙන්ම අහගන්නම්කො..
ඈය එසෙ පවසා ඈයද යන්නට වුනි..

මා නෑරබු රුපවාහිනි වෑඩසටහනද එත් සමග නිමා විය..වෙලාව රෑ දහාය පමන විය..මාද නිදි යහානට ගොස් සුවසෙ නින්දට වෑටුනි..උදෑසන අරුනලු මා මුව දෑවටෙන්නට විය...
අප නර්තන පන්තිය අවසන් විමට අද දිනද අතුලුව ඈත්තෙ තවත් එක දිනකි..මෙ වන විටදි අප ගුරුතුමා විසින් නර්තනයෙ බොහො කොටස් අප හට උගන්වා තිබුනි..අද දින පන්තිය පෑවෑත්වෙන අතර වාරයෙ අප හට සාමන්ය පෙල විභාග ප්රතිපල නිකුත් වි ඈති බව අපට දෑන ගන්නට ලෑබුනි..එහෙත් ප්රතිපල බලා ගෑනිමට පන්තියෙ දහාවල් විවෙකය ලෑබෙන තුරු සිටිය යුතුය..දාහවල් විවෙකයට තවත් පෑයක් පමන සිටිය යුතුය..මාගෙ එම නොවිසිලිමත් බව මාගෙ හා පබසරාගෙ නර්තනයට බදාවක් විය..
අසන්ක අයියෙ ටිකක් සිහියෙන් ඉන්නකො...ඔන්න ආය ස්ටෙප් වරද්දනවා..ටිකක් සිහියෙන් ඉන්නකො..
මොකො අසන්ක ඔයාට වෙලා තියෙන්නෙ..
සොරි බ්රට්නි..සිම්පල් මිස්ටෙක්..
මා ඈය සමග නර්තනයෙ යෙදන විට මා නොදෑනුවත්වම මාගෙ දෑතින් ඈගෙ දෑත ලිස්සා ඈය බිමට ඈද වෑටෙන්නට ගියාය..එහෙත් ඈය බිම ඈද වෑටිමට පෙර මා මාගෙ අනිත් දෑතින් අල්ලා ගෙන නෑවතත් මා සමිපයට ගනු ලෑබුනි..
ඉට්ස් ඔකෙ....
මා එම සිද්දියෙන් පසුව ඈය සමග අවදානයෙන් නර්තනයෙ යෙදුනි..
මා නොවිලිසිමත්ව සිටියෙ දහාවල් විවෙකය ලෑබන තුරුය..ක්රමයෙන් කාලය ගෙවි ගොස් දහාවල් විවෙකය උදා විය..මා බොහොම ඉක්මනින්ම අනුගෙ දුරකතනය ඉල්ලාගෙන මගෙ ප්රතිපල බලන්නට විය..සිදුව තිබුනෙ මා කවරදාවත් නොසිතු දෙයකි..

මොකො අසන්ක අයියෙ මෙ ඔයාට වෙලා තින්නෙ...අනු මාගෙන් විමසිය..
එක තමා මාත් කල්පනා කරෙ අනු...මටත් පුදුමයි..අනු..
දෙන් අසන්ක අයියෙ ඔහොම ඉදලා හරි යන් නෑ..දෑන් අපි හෙමොටම හොද පාටි එකක් ඔනෙ..
මොකොද අනු අසන්ක අයියාට වෙලා තින්නෙ..පබසරා අනුගෙන් විමසිය...
ඔන්න අසන්ක අයියා විභාගෙ උඩින්ම පාස් වෙලා...
එහෙනම් අසන්ක අයියෙ අපිට පාටි එකක් ඔනෙ..බ්‍රිට්නි මා සමග පෑවසිය..
හොදයි..හොදයි..
ඔහොම කියලා බෙරෙන්න බෑ...අසන්ක අයියෙ....
එහෙනම් අද රෑ අපෙ ගෙදර පාටි එකක්..හෑමොම එන්න ඔනෙ..
අනු යහාලුවන් සියලු දෙනාටම පවසන ලදි..
අනු මට ටිකක් ඔයාගෙ මොබයිල් එක දෙනවද..
ගෙදරට කතා කරන්න..
මා එම දුර කතනයෙන් ඈමතුවද මා හට අමතුම ගෑනිමට නොහෙකි විය..
මෙකෙ මනි ඉවරයි අනු..අයියො......
මෙන්න අසන්ක අයියා..මගෙ පොන් එකෙන් ගන්න..
පබසරා ඈ ලග තිබු දුරකතනය රෑගෙන මා අතට දෙන ලදි...අනුගෙ මිතුරියන් සෑම කෙනෙකුටම දුරකතනයක් තිබුනද එවලෙහි දුරකතනයක් නොතිබු එකම එක පුද්ගලයා මා විය..
මා ඈයගෙ ජන්ගම දුර කතනයෙන් මාගෙ සතුටු දායක පුවත මාගෙ දෙමාපියන් හට සෑල කරන ලදි..මෙය අසා මගෙ මවු පියන්ද මහත් සෙ සතුතට පත් වුනි...

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
අද අක්කා වෑඩට ගියෙ නෑද්ද...
නෑ නන්ගි...අද නිවඩුවක් දෑම්මා..
එක නෙවෙයි අක්කි...අසන්ක..
ඔයා අද අසන්කගෙන් අහුවද...ඈයි ඔයා මෙ තරම් හදිස්සි උනෙ..
අක්කි මෙ මොනවද කියන්නෙ...
අසන්ක අයියා ඉහලින්ම එක්සෑම් පාස් වෙලා..
අද හවස පාටියක් තියනවා කියලා මටත් එන්න කිවා..
සා....මාරයිනෙ..
අක්කිත් එනවා නෙද...යන්කො මන් ඔයාට එයාව පෙන්නන්නම්කො අද...කො අක්කි මාම්....
මාම් හොදටම බුදි....
එක නෙවෙයි..මාම් මට යන්න දෙයිද දන් නෑ...
නන්ගි බය වෙන්න එපා..මම ඔයාව කොම හරි එක්කම් යන්නම්කො..
අම්මා අතින් ඔය පාටි කතා මොනවත් කියන්න එපා..

Chapter 07

නන්ගියො..දෑන් ගිහින් ලස්සන ගවුමක් එහෙම හොයා ගන්නකො..
අද එ කොල්ලව පිස්සු වට්ටන්න..
අනෙ අක්කිම අවිත් මට ඩ්‍රරස් එකක් සිලෙක්ට් කරලා දෙන්නකො..
ඔයා දෑන් යන්නකො..මම ටිකකින් එන්නම්..
කවුරු එක්කද දුව අප්සරා ඔය තරමටම කතාව..
ආ...මාම්ට දෑන් හොදයි වගෙ..
එක නෙවෙ මාම්..
අපෙ බොස්ගෙ පුතා එක්සෑම් පාස් වෙලානෙ..

කවුද අර මිස්ට පොන්සෙකාද..දෑන් උබලගෙ බොස්ට හෑටත් පෑනලා නෙද..තාම ඔලෙවල් ලියන බබෙකුත් ඉන්නවද..
බොස්ට වයස උනාට බොස්ගෙ නොනට වයස නෑනෙ මාම්..
මම නන්ගිත් එක්ක හවස යනවා මාම්..
කොහෙද..
අද බොස්ලාගෙ ගෙදර පාටි එකක්..නොගිහින් බෑනෙ...
හා හා ගිහින් ගොඩක් රෑ වෙන්න කලින් එනවා..
කො දෑන් නන්ගි..
රුම් එකෙ ඈති...
මාම්........ මම නන්ගි හම්බෙලා එන්නම්කො..

මොකො පිස්සි මුලු රුම් එක පුරාම ඈදුම්..
මම හොද ඩ්‍රරස් එකක් හොයනවා..
අක්කි මෙක හොදයි නෙද..
ඔය මොකද්ද ඔය...ඔක හොට්සොට් එකක්නෙ......ඔක ඈදගෙන අසන්ක ලගට යන්න එපා....අනෙ එ කොල්ලා බය වෙයි..අනික අසන්ක ගමෙ හෑදුනු කොල්ලෙක්නෙ..
ඉන්නකො..... මම නන්ගිට හොදට ඈග වෑහෙන්ඩ ලස්සන ගවුමක් තොරලා දෙන්නම්කො...ආ ..මෙන්න...
අක්කි අසන්කට මොනවද ගන්නෙ..
මොඩියෙ..හෙමිට කතා කරනවා...මාම්ට ඈහෙහි..
කියන්න අමතක උනා මට අක්කි..
අසන්කට තාම පොන් එකක් නෑ...
මොකක්.. එ තරමටම ගොඩයෙක්ද..
හා හා අරන් යන්..දෙන් ගිහින් ලෑස්ති වෙන්නකො..ටවුන් යන්නත් ඔනනෙ...මාත් යනවා ලෑස්ති වෙන්න..

......................................................................................................................
වෙලාව රාත්රි හත පමන විය..මෙ වන විටද කිසිවෙකු අද දින සාදයට පෑමින නොතිබුනි..අවසානයෙදි අනු හා මා බලාපොරොත්තු වු පරිදි ඔවුන්ගෙ පෑමිනිම සිදු විය..
ආන්ටි කො අනු..අමින්දි එක්ක හිටියෙ..
ඉන්න දුව..මම බලලා එන්නම්කො..
එතකන් අසන්ක පුතා එක්ක කතා කර කර ඉන්නකො..
මොකො අසන්ක අයියා...නිකන් බය වෙලා වගෙ මම දිහා බලන් ඉන්නෙ..හරියට අදුරන් නෑ වගෙ..
නෑ.. බ්රිට්නි..මම ඔයාගෙ ලස්සන බෑලුවා..
මෙය ඈසිමත් සමග ඈය අසල සිටි යුවතිය පබසරා දෙස බලා සිනහා විය.
මා පසුව එම යුවතිය පිලිබදව අනුගෙ මිතුරිය බ්රිට්නිගෙන් අසා සිටින ලදි..
මෙ ඔයාගෙ යාලුවෙක්ද බ්රිට්නි..
මෙ මගෙ අක්කි අසන්ක අයියෙ..
මට මෙයාව දෑකලා පුරුදුයි..ඔයාගෙ අක්කි මොඩ්ලින් කරනවද..
ඔවු ..ඔයා කොමද දන්නෙ..
මම දවසක් මෑගසින් එකකින් දෑක්කා..
ඉතින් මට අක්කිව මිට් කරලා දෙන් නෑද්ද..

ඈය පසුව මා හට ඈයෙගෙ සහොදරිය හදුන්වා දෙන ලදි...ඈයද මා සමග වදන් කිහිපයක් කතා කරන්නට වුවාය..පසුව ඈය මා සමග බ්රිට්නිව තනි කොට ඉන් ඉවතට යන්නට වුනි.. 

එහෙනම් අසන්ක මල්ලි ඔයා නන්ගිත් එක්ක කතා කර කර ඉන්නකො..මම ආන්ටි මිට් වෙලා එන්නම්...
ඉතින් කියන්නකො අසන්ක අයියෙ..
ඈත්තටම මම අද ලස්සන්ද..
අත්තටම බ්රිට්නි..
ඔයා දිහා බලන්නමයි හිතෙන්නෙ..
අනෙ එ මොකො අසන්ක අයියෙ....
ලස්සන දෙවල් තියෙන්නෙ බලන්නනෙ බ්රිට්නි..
මම කියන්නද...මම දිහා දිගටම බලන් ඉන්න..
වෙන දවසක බ්රිට්නි..අදනම් බෑ...
අප දෙදෙනා කතා කරමින් සිටින අතරතුර අනු පෑමින අප දෙදෙනාගෙ කතාවට බදා කරන ලදි...
මොනාද ජොඩුව ඔය තරමටම කතා කරන්නෙ..
ඈ බන් අනු..කවදා ඉදලද අපි දෙන්න ජොඩුවක් උනෙ..බ්රට්නි අනුගෙන් විමසිය..
නොකිවුවට මට තෙරෙනවා බ්රට්නි..
අනෙ මෙ අනු විහුලු නොකර ඉන්න..මා අනු හට පවසන්නට වුනි..
විහිලු නවෙයි අසන්ක අයියෙ..
අත්ත කියන කොට කොහොමත් රිදෙනවනෙ..

අනෙ මෙ බ්රිට්නි.අනු කියන දෙවල් ගනන් ගන්න එපා..මා එලසින් පබසරා හට පිලිතුරු දිමත් සමග බ්රිට්නි අනු හට මා කිසිවිටක නොහිතු පිලිතුරක් ලබා දුනි.
මොකො මෙ දෙවල් එක අතකට හන්ගන් ඉන්න එකෙ තෙරුමක් නෑනෙ..කවදා හරි දෑන ගන්නවනෙ අසන්ක.අපි අත්තම කියමු..අසන්ක අයියා දෑනටමත් මට කෑමෑත්ත දිලා තියෙන්නෙ..
මෙය ඈසිමත් සමග මෙතෙක් වෙලා කට පියා සිටි අමින්දි කතාකරන්නට වුනි..
එහෙනම් මගෙන් ඔන්න ඔය දෙන්නටම මගෙන් උනුසුම් සුබ පෑතුම්..ඈ පවසන අතරතුර අනු කලබල වි
ඔය කතා නවත්ත ගනින්..මාම් එනවා..
ඈය කියු වදන් ගනනකට නොගත් අමින්දි
ඉන්නකො මම ආන්ටිට කියන්න..මෙවුන් දෙන්නව ඉක්මනට පිලිවෙලක් කරන්න කියලා..
එත් සමගම ආන්ටිගෙ මවද අප අසලට පෑමිනියාය..
දෑන් කට්ටියට ගොඩක් බඩගිනිත් ඈති..කලා හිටියනම් හොදයි නෙද...
අප සෑවොම කෑම ගන්නා අතරතුර බ්රිට්නිගෙ දෑස් බොහො සෙයින් මා දෙසට යොමුව තිබුනි..ඈය කිහිප විටක් මා දෙස බලනු මටද අවබොද විය..වරක් ඈය මා දෙසට හෑරි මා හට දෑනෙන පරිද්දෙන් ඈසි පියල්ලක් හෙලිය..ඈය මා හට කල ඉගි බිගි මෙන්ම ඈය පෑවසු සෑම වචනයක් පසාම මාගෙ යටි හිතෙහි ඈ කෙරෙහි කෑමෑත්තක් ඈති කරවිමට ඈ සමත් විය..ඈය කෙරෙහි මා තුල ඈති වු ලෑදියාව කිමදෑයි කියා මා හට තාමත් හදුනාගත නොහෑකි විය..රාත්රි අහාරය ගෑනිමෙන් පසු අනුගෙ මිතුරියන් සියල්ලම පිටත් විය..

බලමු..බලමු..අසන්ක අයියට මොනවද දිලා තියන තෑගි මොනවද කියලා...
අත්තටම මොනවද දන් නෑ අනු දිලා තියෙන්නෙ..බලමු.බලමු..
මෙ මොකද්ද මෙ...ලස්සන බෑග් එකක දලා තියෙන්නෙ..
වාවු........ඔයාටත් මාර තෑගිනෙ හම්බෙන්නෙ..අසන්ක අයියෙ....
මම කවදාවත් හිතුවෙ නෑ අනු මට මෙ වගෙ තෑග්ගක් හම්බෙයි කියලා..
එ අතරතුර අනුගෙ මවද අප දෙදෙනාගෙ කතාවට කට පොවන්නට විය..
ඔය හම්බෙලා තියෙන්නෙ හොද තෑග්ගක්..කවුද අර පිස්සු කෙල්ල දෙන්නෙ ඈත්තෙ..
හා.. හා.. අසන්ක පුතා දෑන් හොදටම රෑ වෙලා...හෙට බෑරියෑයි ඔවා බලා ගන්න..ආන්ටි එසෙ පවසා යන්නට වුවාය.
ඈ.. අසන්ක අයියෙ අපි අනිත් තෑගි මොනවද කියලා හෙට බලමු..මමත් යනවා නිදා ගනන..
එසෙ පවස ඈයද එම ස්තානයෙන් පිටත්ව යන්නට වුනි..
මාද පසුව පබසරා මා හට දුන් දුරකතනයද රෑගෙන මාද මාගෙ කමරයට පිටත් විය..

Chapter 08

එදින මතකයන් සමග මා නිදන්නට වුනි..පසුව උදෑසන මා අවදි වන විටද පෙරවරු අට පසුව තිබුනි.මා උදෑසන අවදි විමත් සමගම මා හට ඉයෙ දිනයෙ ලබා දුන් දුරකතනය නාද වන්නට වුනි..එහි සිම් පතක් ඈති බව මා හට දෑන ගන්නට ලෑබුනෙ දුරකතනය නාද විමත් සමගය.දුරකතනය රෑගෙන මා අමතන්නට වුනි.
ගුඩ් මොනින් අසන්ක අයියා...
මොකො මෙ උදෙන්නම බ්රිට්නි..
ඔයා මට ගුඩ් මොනින් කියලවත් කියන් නෑඩ්ද අසන්ක අයියෙ..
මට එකත් අමතක වුනා.ඔයාගෙ සියලුම පෑතුම් ඉටු වෙන සුබම සුබ දවසක් වෙවා..
කමක් නෑ අසන්ක අයියා..ඔයාට ඉතින් මාව මෙ ටිකට අමතක වෙලනෙ..අනික ඔයාට මට වඩා ආස කරන කට්ටිය ඔයගෙ ගමෙ අතිනෙ..
ඔවු බ්රිට්නි..ගොඩක් අය ඉන්නවා..
මාම් මෙහාට එනවා..පස්සෙ ගන්නම්..

ආ....අදත් උදෙන්ම පටන් ගත්තද..
මොනවද මාම්..
කවුරුත් එක්කද ඔය තරමටම කතාව..
ගොඩ කාලෙකින් මට යාලුවෙක් කතාකලා..
එහෙනම් මොකො මම එද්දි පොන් එක තිබ්බෙ...
කොල් එක කට් උනා මාම්..
ඉයෙ ඩෑඩි කතා කලා..
මොනාවද ඩෑඩා කිවෙ මාම්..
ඩෑඩා එනවා කිවාද.. මාම්..
හරියටම කිවෙ නෑ දුව..
මම ගෑන මොනවද ඈහෙවුවෙ මාම්..
දෙන්න ගෑනම ඈහෑවුවා..
අක්කිගෙ වෙඩින් එකට එනවා කිවෙ..
එහෙනම් මාම් තව අවුරුදු දෙක තුනක් යයි..
දුව මම යනවා සෑලුන් එකට..තව ටිකකින් අක්කත් එයි..
මෙසෙට කෑම ඈරලා අත්තෙ..
කියටද මාම් ආය එන්නෙ..
පුලුවන් ඉක්මනට එනවා..

......................................................................................................................
මා ආන්ටිත් සමග කතා කරමින් ඉන්න අතරතුර අනු උඩ තට්ටුවෙ සිට මා හට අමතන ලදි..
මොකො කෙල්ලෙ කෑ ගහන්නෙ..
නිකන්.අද කාලාසුත් නෑ..කම්මෑලි නිසයි අඩ ගෑහෑවුවෙ..ටිකක් කතා කරන්න..
එක නෑවෙයි අනු..මම ඔයගෙන් අහන්න හිටියෙ..
මොකක්ද අසන්ක අයියෙ..
එදා මොකක්ද අර බ්රට්නි ඉස්සරහා කිවෙ..
ආ එකද...මොකද කොල්ලට තරහා ගිහින්..
එදා බ්රිට්නි ඈත්ත කිවෙ..
ඉස්සරහට අපිව මතක තියෙයිද දන්නෙ නෑ..මොකො දෑන්
සල්ලි කාරයෙක්ගෙ නරි බෑනෙක්නෙ..
අනෙ මෙ උබලා හෑමොටම පිස්සු..
දෑන් ඉතින් එහෙමවත් කියමු..

...................................................................................................................
බ්රට්නි බෙබි..
මොකො සුමනා..
ලොකු බෙබි ඉන්නවද..
අද උදෙන්ම ගමනක් ගියා..තව ටිකකින් එයි..
මොකො සුමනා කලබලෙන් වගෙ..
නෑ පුන්චි බෙබි මගෙ දුවට අසනිපයි..ඉක්මනටම ගෙදර යන්න බෑලුවෙ..
ඉතින් සුමනා යන්න..මට තනියෙන් හිටියා හෑකි..
පොඩි බෙබි දලා ගියොත් ලොකු නොනා බනියි..
ඔය කියන කොටම අක්කි එන්නෙ...
දෑන් සුමනා යන්න..අක්කි ආවනෙ..
කො නන්ගි මාම්..
උදෙන්ම සෑලුන් එකට ගියා අක්කි..
මොකො සුමනා කොහෙ යන්නද...
අක්කි සුමනාගෙ දුවට අසනිපලු..ඉක්මනට ගෙදර යන්න ඔනලු..
ලොකු බෙබි අද ගෙදර නෙද..
වෑඩ වගයක්නම් තිබුනා..කමක් නෑ සුමනා යන්න..
මම ගෙදර ඉන්නම්..
එහෙනම් මම ගිහින් එන්නම් ලොකු බෙබි..
හොදයි සුමනා..

එක නෙවෙයි..අක්කි..
තව ටිකකින් එන්නම් නන්ගි..
චෙන්ජ් එකක් දා ගෙන..
"ඔවු..තෙත් වියලි ඔනෑම දෙයක්"
"ඔයා විතරයි එ දෙකටම අයිති නෑත්තෙ..ඔයා දෑන් ගල් ගෑහිලා.මිදිලා වගෙ"
මොනවද නන්ගියො ඔය කියවන්නෙ..
මොකද්ද ඔය කියවන පොත..කවදා ඉදන්ද සින්හල පොත් කියවන්න ගත්තෙ..
අක්කි මෙක කියවලා නෑද්ද..එරිච් සේගල් ලියපු පොතක සින්හල පරිවර්තනයක්..
මොකද්ද නන්ගි නම..
ලව් ස්ටොරි..
කොහෙන්ද ගත්තෙ නන්ගි..
ලයිබ්රි එකෙන්..
අක්කි ඉක්මනටම බදිනවකො..
මොකො නන්ගි...
ඉයෙ ඩෑඩා කතා කලාලු...කිවාලු ඔයාගෙ වෙඩින් එකට එනවා කියලා..
මට ඩෑඩා බලන්න ගොඩක් ආසයි අක්කි..මම අවුරුදු ගානකින් දෑකලා නෑ..
අක්කි ඔයාගෙයි චරිත් අයියාගෙයි එෆායාර් එක ගෑන මාම් දන්නවද..
මම හිතන්නෙ දන්නවා ඈති..තාම මගෙන් එ ගෑන ඈහෙවුවෙ නෑ..අනික දමින්ද මාම් අතින් මෙලහකට කියලත් ඈති..ඔයා දන්නවනෙ..එ දෙන්නා නයා මුගට්යයි වගෙ..
පුදුමයි මාම් මොනවත් තාම නොකියපු එක..
මාම් හෑම දෙම මනින්නෙ සල්ලි වලින් නෙ නන්ගි..
කොමත් චරිත් අපි වගෙම හයි කාලාස් ෆෑමිලි එකක කොල්ලෙක්නෙ...නන්ගියො..දෙන් කොහොමද ඔයාගෙ වෑඩෙ..

අනෙ මන්දා අක්කි..මට අසන්කව ආය මීට් වෙන්නෙ හෙට විතරයි..
මොනවා කරන්නද මන්දා..
නන්ගියො..බය වෙන් නෑතුව අසන්කගෙන් හෙට අහනවා..
මට නිකන් මොකක්ද වගෙ අක්කි..
අයි නන්ගි ලෑජ්ජයිද.
අනෙ අක්කියො විහිලු කරන් එපො..
අන්න අර උලමා එනවා අක්කි..
මොන උලමද...
දමින්ද අයියා..මොකො දන් නෑ..මෙච්චර වෙගෙන් මෙ පෑත්තට එන්නෙ..
එක තමා නන්ගි..
මම යනවා ගෙට..අක්කි ඉන්න..
මොකො නන්ගි බයයිද..ඔහොම ඉන්නවා..
කො අප්සරා..මමා..
දෑන්නම් ගෙදර නෑ දමින්ද අයියා..උදෙන්ම ගමනක් ගියා..කියට එයිද දන් නෑ..
කො අප්සරා බ්රිට්නි......
රුම් එකෙ ඉන්නෙ..

ඈ බන් කෙල්ලෙ..මට ගෙ ඈතුලටවත් කතා කරන්නෙ නෑද්ද.
ඔයාට තෙරෙන් නෑද්ද දමින්ද අයියා..ගෙදර කවුරුත් නෑ..මෙ වෙලාවෙ එන එක හොදයිද..ඔයා දෑන් ගිහින් වෙන වෙලවක එන්න..මිට පස්සෙ මෙහෙ එද්දි මමා ඉන්නවද කියලා හරියටම කන්ෆොම් කරගෙන එන්න...
හරි බලාගමුකො..
මොනවද දමින්ද අයියෙ බලා ගන්නෙ..
චටාස්..
කෙල්ලෙක්ට අත උස්සන එකද උබෙ මහා ලොකු පිරිම කම..
දෑන ගනින් හරකි...උබගෙ මිනිහගෙ නන්ගිට කරපු දෙ තමා මම උබට කරන්නෙ..
කොමත් උබයි,උබෙ මිනිහයි දගලනවා වෑඩියි..
උලමො..උබ හිතන් ඉන්නෙ උබ මහා ලොකු චන්ඩියෙක් කියලද..
ආ...එ පාර උබත් ආවද.. කට ගහාගෙන...
කොමත් මම උබව අල්ල ගන්න හිතන් හිටියෙ..කො උබෙ අර හිගන කොල්ලා...
අසන්ක හිගන කොල්ලෙක් උනාට උබ වගෙ නපුන්සකයෙක් නෙවෙයි...
තිරිසනා.......... අත ඈරපිය නන්ගිගෙ බෙල්ල..
නෑත්තම් උබ මට මොනවා කරන්නද..
අනෙ අක්කෙ.....මාව බෙර ගන්නකො...මගෙ බෙල්ල අත ඈරු උලමො...
උබලා දෙන්නා ගෑන මම බලාගන්නම්කො..


Chapter 09

නන්ගි ඔයාට රිදෙනවද..
බෙල්ල උලුක් වුනා වගෙ..
අක්කිට මොකො උනෙ..අක්කිගෙ තොල් පටින් ලෙ එනවා..
මට වෑදුනු පාරට මම කනුවෙ හෑප්පුනා නන්ගි..
උනම් මහා තිරිසෙනෙක් අක්කි..අන්න මාම් එනවා.
නන්ගි මම රුම් එකට යනවා..ඔයා මාම් එක්ක කතා කරන්න..
මම ලෙ එක්ක ඉන්නවා දෙක්කොත් මාම්ට දුක හිතෙහි..
අනෙ මෙ අක්කි ..ඔයා හිතනවද මමා අපිට අදරෙයි කියලා..මමාට අපිට වඩා වටින්නෙ සල්ලිනෙ..
එහෙම කියන්න එපා නන්ගි..අපෙ මමි නෑති උනට පස්සෙ අපිව බලගත්තනෙ හොදින්..
අක්කා අවාද පොඩි දුව..
ඔවු මාම්..
දමින්ද පුතා නෙද ගියෙ..
මොකො උනෙ..
මොනවා වෙන්නද මාම්..වෙනදා වගෙ මාත් එක්ක රන්ඩුවක් අල්ලලා ගියෙ..
කො සුමනා..
සුමනා ගෙදර ගියා දුවට අසනිපයි කියලා..හවස් වරුවෙ එන්නම් කිවා..

....................................................................................................................
මා මෙහි පෑමින මාස දෙකක්ට අදික කාලයක් ගත විය..මා හට නෑවතත් නිවස බලා පිටත් විමට කලය උදා වි ඈත..මන්ද යත් මෙ වන විටද අපොස උසස් පෙල සදහා පන්ති පටන් ගෙන තියන නිසාවෙනි..මා මෙහි ලබා පෑමිනි මිහිරි හා අමිහිරි අත්දෑකිම්ද මාගෙ සිතෙහි කෑටයම් වි ඈත..මෙ සියල්ලක්ම ම මිතුරන් අතින් පෑවසිමට මා හට නොවිසිලිමත් විය..එහෙත් ඔවුන් මෙම අත්දෑකිම් මා සිතින් මවා ගත් සිහින ලොකයක් යෑයි සිතනු නොවනුමානය..මා මිතුරන්ගෙ උසුලු විසිලු වලට ලක් විම නොවනුමානය.එබෙවින් මා ලෑබු සියලුම මතකයන් සිත තුල සිර කර තබා ගෑනිමට මා හට සිදු වනු ඈත.
උදෙසන නෑගෙන හිරු දවසට සමු දි බෑස යන අයුරු මා කාමරයෙ බෑල්කනියට වි නරබන්නට වුනි..සුලගෙ පාව විත් මා ගතෙහි දෙවටෙන සිත දිය බිදු ගතට මෙන් සිතටද මහාත් සුවයක් ලබා දුනි.රත්රිය උදාවන විට අහසෙහි දිදුලන තරු කෑට වල දිප්තිය දුටු මා හට පබසරාගෙ මතකයන් මා සිතට අවදි කරවන්නට විය..
අන්න අසන්ක අයියා..අන්න අද නොනා උදෙන්නම් ඈවිත්..
අනෙ මෙ අනු විකාර කතා නොකර ඉන්න..
අර පෙන් නෑද්ද ඔයා එනකම් බලාගෙන ඉන්නෙ..
යන්න අසන්ක අයියා..
මොකො අසන්ක අයියා..අනු කියන්නෙ...
එදා ඔයා පාටි එකෙ කියපු දෙවල් නිසා අනු තාමත් මට විහිලු කරනවා..
එකනෙ අසන්ක අයියෙ..අනුට විහිලුවක්වත් තෙරෙන් නෑනෙ.

......................................................................................................................
මොකො අද උදෙන්ම අවෙ බ්රිට්නි...
වෙන මොකටද..ඔයාව බලන්න තමා අසන්ක අයියෙ..
මෙ මම ඔයාගෙන් අහන්නමයි හිටියෙ බ්රට්නි..
මොකක්ද අසනක අයියෙ..
මට වෙලාවකට ඔයා කියන දෙවල් ගොඩක් ප්රස්නාර්ත..
එලසින් මා ඈය හට පවසන විටදිද ඈයගෙ මුව තුල කිසිදු සිනහාවක් නොවිය..
එ ඈයි කියලා ඔයා තෙරුම් ගන්න අසන්ක අයියෙ..
බ්රිට්නි අපි වෙන වෙලවක ඔවා ගෑන කතා කරමු.,දෙන් ටිකක් හිනා වෙලා ඉන්න..
අද අපි දෙන්නා ඩාන්ස් කරන අවසාන දවස නෙද.. බ්රිට්නි
ඔවු අනෙ..ඔයාට දුක නෑද්ද..අසන්ක අයියෙ..මාව දලා යන්න..
අනෙ නෑ...
අත්තමද..අසන්ක අයියෙ..
අන්න අපි දෙන්නට සර් අඩ ගහනවා..යන් බ්රිට්නි..
පුරා මාස දෙකක් පුරා පෑවෑත්වු නර්තන පාටමාලාව අද දින අවසන් විමට නියමිතව ඈත..එබෑවින් සියලුම දෙනට අද දිනයෙදි මෙපමන කලක් හෑදෑරු නර්තනය ගුරුතුමා ඉදිරියෙ තනි තනිව ඉදිරිපත් කිරිමට අද දින සියලුම සිස්යයන් හට සිදු විය..අද දින පලමුවෙන්ම අරයුම් ලෑබුනෙ අප දෙදෙනාටය..
අප දෙදෙනාට අරයුම් ලෑබුනු පසු අප දෙදෙනා නර්තනය යෙදෙන්නට වුනි..නර්තනය අවසාන විමත් සමගම අප වටා සිටි සියලුම පිරිස් අත්පොලසන් දුන්හ..
සියලුම සිස්යයන් මෙලසින් ගුරුතුමා ඉදිරියෙ නර්තනය රග දක්වන්නට වුනි...පුරා මාස දෙකක් මුලුල්ලෙ පෑවති නර්තන මලාව මින් නිමාවට පත් විය..

...................................................................................................................
අනු,,ඔන්න දෑන් කාලාසුත් ඉවරයි..මම හෙටම ගෙදර යන්න ඔනෙ..අම්මා මට ඉයෙත් කතා කලා..
අනෙ අසන්ක අයියා..තව සතියක් දෙකක් ඉදලා යන්නකො..එක නෙවෙ..අන්න අරයා බලන් ඉන්නවා..
කවුද අනු...
අර ඉන්නෙ..
ආ..එ..බ්රිට්නිනෙ..
මොකො දන් නෑ අද කෙල්ල අප්සට් එකෙ ඉන්නෙ..පවුනෙ අසන්ක අයියා ගිහින් කතාකරලා එන්න..ඔයා මොනවා හරි කිවද අසන්ක අයියා..
අනෙ..මෙ..මමනම් මොනවත් කිවෙ නෑ..
බ්රිට්නිට දුක ඈති...
මා හා අනු කතා කරමින් සිටින අතරතුර අප අතරට පෑමින අමින්දි කියන්නට වුනි..
එ මොකො අමින්දි..
මගෙන් අහන්නෙ..මම දනවද..
ඔයා එයාගෙ හබිනෙ..
ඔයාලා හදන්නෙ මට බ්රිට්නිව සෙට් කරන්න නෙද..
මෙ බලාපන්කො අනු..අනෙ අපිට වෑඩෙමයි...
මොකො අනු අර බ්රිට්නිට වෙලා තියෙන්නෙ..
එක තමා අමින්දි..මමත් අසන්ක අයියගෙන් අහෑවුවෙ..
අනු මම බ්රිට්නිට කතා කරලා එන්නම්..
පසුව අමින්දි බ්රිට්නි සිටි දෙසට පියමන් කලාය..
මොකො බන් බ්රට්නි.. වෙල තියෙන්නෙ..මොනවද බන් ඔය කලපනා කරන්නෙ..
කලපනා කරන්න දෙවල්ද නෑත්තෙ..
මම යාලුව හින්දා අහන්නෙ..අසනක අයියා ඔයාට බෑන්නද...
නෑ අමින්දි..
එහෙනම්..

මට තෙරෙන් නෑ..අමින්දි..
මෙ මට කියන්නත් අමතක උනා..
මොකක්ද..
අන්න අසන්ක අයිය ඔයාට එන්න කිවා..
මෙ මට..
අප්පෙ බලකො මෙකිගෙ හිනාව..ඔය අහුවුනෙ හොරෙ..
මා අනු සමග සිටින අතර තුර අමින්දි හා පබසරා අප සිටි දෙසට පැමිනියාය..
අසන්ක අයියා මට කතා කලාද..අප ලගට ආ විගස පබසරා මා ගෙන් විමසිය.
මා පිලිතුරු දිමටත් ප්‍රතමව අමින්දි අනු සමග කතා කරන්නට වුනි..
මෙ අනු..කපල් එකට කතා කරගන්න ගොදක් දෙවල් අතිනෙ.. අපි දෙන්න පොඩි ගමනක් යන්කො..
බ්රිට්නි අපි ගිහින් එන්නම්කො..
ඔවුන් දෙදෙනාද අප දෙදෙනාද තනි කොට දාමා යන්නට විය..
විනාඩි කිහිපයක් ගත වුන තුරුද අප දෙදෙනා කිසිදු වචනයක් කතා නොකර ගොලුව සිටිනට විය..
මොකො බ්රිට්නි..කතා නොකර ඉන්නෙ..මා ඈයත් සමග කතාවට වෑටෙමින් අප දෙදෙනාගෙ නිහඩ බව බිදිය..
මොකො ඔයා දිගටම බිම බලා ගෙන ඉන්නෙ..ඔයාට මොකක් හරි ප්‍රස්නයක්ද..
අනෙ අසන්ක අයියෙ මට එක කියන්න තෙරෙන් නෑ..
එහෙනම් එ දෙ නොකිය ඉන්න..

අසන්ක අයියෙ ඔයාට එ දෙ තෙරුම් ගන්න බෑරිද..
මම හිතන් නෑ මට එ දෙ තෙරුම් ගන්න පුලුවන් කියලා..
ඔය ඇත්තමද කියන්නෙ..
මට සමාවෙන්න අසන්ක අයියෙ..
එ මොකො බ්රට්නි..
මම ඔයාට ලොකු බොරුවක් කලා..එත් මම හිතුවෙ නෑ එ බොරුව ඈත්තක් වෙයි කියලා..
එහෙනම් කියන්නකො බලන්න බ්රිට්නි..ඔය ඈත්ත මොකක්ද කියලා..
මම දමින්ද අයියාට කිවුවා ඔයා මගෙ කියලා..එදා දමින්ද අයියාට කිවුව බොරුව ඈත්තක් වෙලා කියලා මට අද දැනෙනවා..එක එහෙමයි නෙද අසන්ක අයියෙ..එක ඈත්තක් නෙද අසන්ක අයියෙ..අසන්ක අයියෙ ඔයා හෑමදාමත් මගෙම වෙනවා නෙද..
ඈය එසෙ පෑවසිමත් සමග මාගෙ සිත මෙන්ම ගතද ගල් ගෑහුනි..මා හට කිසිවක් එම මොහෙතෙහි සිතා ගත නොහෑකි විය..තප්පර කිහිපයක් ගත වන තුරුම මා හා ඈය කිසිවක් කතා නොකර ඉන්නට විය..
අප දෙදෙනාගෙ නිහඩ බව බිදිමින් ඈය මා ලගට විත්
අසන්ක අයියෙ මම දන්නවා..ඔයාට දෑන්ම උත්තරයක් දෙන්න බෑ...මම හරි නෙද..
ඔයා වෑරදිමත් නෑ...

මට හදිස්සි නෑ..අසන්ක අයියෙ..ඔයා හොදට හිතලා මට උත්තරයක් දෙන්න...
අසන්ක ඔයා මට එක දෙයක් ප්රොමිස් වෙන්න ඔනෙ..ඔයා හෑමදාමත් මගෙ හොද යලුවෙක් වෙලා ඉන්නවා කියලා මට ප්රොමිස් වෙන්න..
අනෙ අසන්ක අයියෙ..දෑන්වත් ටිකක් හිනා වෙලා මගෙ මුන දිහා බලනවද..
අන්න අනුයි අමින්දියි එනවා..
ඩබල කොහෙද ගියෙ...පබසරා අමින්දිගෙන් අසන්නට වුවාය..
මෙ අමින්දිගෙ පිස්සු වෑඩ..පවු බන් අර කොල්ලා..
ඈයි මොකො අමින්දි කරෙ..
හා දෙන් එවාගෙන් වෑඩක් නෑ..අපිට දැන් කවදද උබලා දෙන්නාගෙ පාටි එක දෙන්නෙ..අමින්දි අප දෙදානගෙන් අසන්නට වුනි..
අපො..බන්..එකට තව කොච්චර කල් තියනවද..හා හා හදිස්සි වෙන්න එපා..මෑරි කරන දවසට දෙන්නම්..පබසරා අමින්දි හට පිලිතුරු දිනි..
අම්මො අනු..මෙවුන් දෙන්න හිතලා තියනා දුර..

Chapter 10

මොකො දමින්ද මිනිහා කියන්නෙ...
සතියකින් සල්ලි දෙන්නම් කිවෙ..
මිනිහව සුවර්ද..
අනෙ බන්..මම කවදද මිනිහෙක්ව විස්වාස කරෙ..
හෑබෑයි මිනිහට හුරු බුහුටි දුවෙක්නම් ඉන්නවා....දමින්ද..
හා..හා එච්චර දුර යන්න ඔනෙ නෑ...
අපි මොකද වෙන්නෙ කියලා ඉස්සරලා බලමු..
උබෙ මොකො කරන්නෙ හවස් වරුවෙ..
විසෙසයක් නෑ ...
මම කොමත් උබලගෙ ගෙවල් පෑත්තෙන් යන්නෙ...යන ගමන් උබවත් ඩ්රොප් කරන් යන්නම්..ටිකක් ඉක්මන් කරලා යන්..මට බිස්නස් වෑඩකුත් යන්නත් තියනවා..

මොකො දමින්දයො වහානෙ අපාහු හරවන්නෙ..
රොබට්.. උබට එ පන්ඩිත කම් වලින් වෑඩක් නෑනෙ..
මම දැන් ඉස්සරහින් වහානෙ නවත්තනාවා..උබ ඩ්රර්ව් කරහන්..යනගමන් දකුනෙන් වහනෙ අල්ලා ගෙන යමන්..
මා මෙන්ම අනුද පන්තිය නිමවි ගෙදර යාමට බසයකට නෑගිම සදහා පාරෙහි මද දුරක් ඈවිද යන්නට විය..මා හා ඈය වෙනදා මෙන් කතා කරමින් යන්නට වුනි...හිටි හෑටියෙ මා නොසිතු විලසින් මගෙ දෙපා පිටුපස යම් දෙයක් ගෑටෙන්නට විය..මාගෙ දෙපා ගැටිමත් සමගම මා විසි වි අසල ඇති කනුවකට විසි වි වැටුනි..
මා වැටෙන මොහෙතෙහි මගෙ ඔලුව කානුවෙ ගෑට්ටක වැදිම නිසා ගෙඩි ගෑසුනි..මගෙ දෙපා සිරිම නිසාද බොහො තැන් වල තුවාල සිදු විය..මා අනතුරට පත්වනු එතන සිට් බොහො පිරිස් හට දක ගන්නට ලෑබුනි.එම් සිදුවිම අනුගෙ මිතුරියන් වන පබසරාද,අමින්දිටද දෑක ගැනිමට හෑකිවිය..ඔවුන් එම සිදු විම දුටු පමනින්ම මා අසලට පැමිනෙන්නට විය..එ අසල සිටි සියලුම පුද්ගලයන්ද මා වටා රොක් වන්නට විය..

අසන්ක අයියා...ඔයාට අමාරුද...
මහා අනක් ගුනක් නොදන්න බුරුවෙක්.
අනු මා අසලට පැමින කදුලු හලමින් මා වහානයෙ හප්පා ගිය පුද්ගලයාට හොද හැටි බැන වදින්නට විය..
එත් සමගම පබසරා මා අසලට පැමින
අනු අසන්ක අයියාව කාර් එකට දා ගන්න..යන් හොස්පිටල් එකට..තුවාල වලට බෙහෙත් දාන්න..
මා ඈයගෙ කාරයට නැග ගත් පසුව අනුද,අමින්දි හා පබසරාද මා අනතුරට පත්විම නිසා ඇති වු තුවාල වලට බෙහෙත් දැමිමට රොහල කරා යන්නට වුනි..
මා වාහනයෙ යන අතරමගදි සියල්ලම වගෙ මා සමගින් කතා කරන්නට වුනි..
අසන්ක අයියෙ..ඔයාට ගොඩක් රිදෙනවද..
යන අතරතුර පබසරා මගෙන් විමසන්නට විය..
දැන්නම් ගොඩක් අඩුයි..
ඔය කවුරුත් වාහනෙ නම්බර් එක ලියා ගත්තෙ නැද්ද..
යන අතරමග වාහනය එලවන පුද්ගලයා අපගෙන් ඇසිය..
තිබුනානම් පොලිසියට දෙන්න තිබුනානෙ..
ඔයාලනම් පුදුම ලමයි තමයි..

මා රොහලට විත් අනතුර නිසා සිදු වු තුවාල වලට ප්‍රතිකාර ලබාගෙන නෑවතත් පබසරාගෙ වාහනයෙ නෑග නිවස කරා යන්නට වුනි...
මා එහි යන විටද ආන්ටි ඉදිරියට විත් අප එන තුරු බලා සිටියාය..
අනෙ.අසන්ක පුතෙ...ඔයින් බෙරුනා මදැයි..මට දුව විස්තරෙ කිවා..ඔයාට මොනවා හරි උනානම් මම කොමද ඔයාගෙ මාම් ඩැඩ්ට මුන දෙන්නෙ...යන් යන් කාමරෙට..දුව අසන්ක පුතාව අල්ල ගන්න..
ආන්ටි...මට ඇවිදින්න පුලුවන්..එ තරම් අමාරුවක් නැ..
දුව පබසරා.. ඔයා කරපු උදවු වලට ගොඩක් ස්තුතියි දුව..
මාගෙ සුව දුක් විමසා ඔවුන් මා හට සමු දි ඔවුනොවුන්ගෙ නිවෙස් කරා යන්නට විය..මා අනතුරට පත් වුයෙ අත්වැරදිමකින් නොවන බව මා මෙන්ම සිද්දිය සිදු වු ස්තානයෙ සිටි සියලුම දෙනාට අවබොද වි හාමරය.සැබවින්ම මොහු කවුරුන්ද.මා දන්නා පරිදි මින් පෙර මා සමග කිසියම් පුද්ගලයෙකු උරන වි නොමැත..ඔහු මා අනතුරට පත්කර බලාපොරොත්තු වන්නෙ කුමක්ද..සැබවින්ම මෙම සිදුවිම මා සිතෙහි ප්රස්නාර්තයක් මතු කරලිමට සමත් විය.
මොකක්ද දමින්ද එ කරපු වැඩෙ..
උබනම් පොඩි එකෙකුටවත් පාරෙ යන්න දෙන් නැනෙ.. උගෙ කකුල් දෙකම කැඩුනද දන් නැ.
අනෙ මන්දා උබනම් කවදා හැදෙයිද දන් නැ..
මොකක්ද දමින්ද කෙස් එක..චරිත්ගෙ කවුරු හරිද..
උබ උබෙ වැඩක් බලාගනින්..ඔය ඉස්සරාහින් හරවපන්..

......................................................................................................................
මොකො පොඩි දුව පරක්කු වුනෙ..මොකො මුන එල්ලගෙන..
අහාන ප්රස්න වලට උත්තර දිලා පුරුද්දක් නැද්ද..
නැ ලොකු නොනා..
මම තමුන්ගෙන් ඇහැවුවෙ නැනෙ..මම ඇහැවුවෙ දුවගෙන්..
අම්මා..අහන්නෙ උත්තර දෙන්න පුලුවන් එවද..
අත්තටම මොකද උනෙ..සොමපාල..
පුන්චි බෙබිගෙ යාලුවෙක් ඇක්සිඩන්ට් උනා.එකයි පරක්කු උනෙ
එකද,,මෙච්චර පරක්කු වුනෙ..
ඔය ටික මට කලින්ම දුව කිවානම් ඉවරනෙ..
සොමපාලට හෙට නිවදුවක් ඔන කතාවක් කිවෙ..
ඔවු ලොකු නොනා..
වාහනෙ ඇතුලට දලා යනකොට මට යතුර ගෙනත් දිලා යන්න..
හොදයි ලොකු නොනා...

....................................................................................................................
වෙලාව රාත්රි නවය පමන විය..එ වන විටද අනු මෙන්ම අනුගෙ මවද මා සමග කතාබහෙ යෙදෙමින් මාගෙන් දිගින් දිගටම ප්‍රස්න කරමින් සිටියාය..එහෙත් එ කිසිම ප්‍රස්නයකට මා හට නිවරදිව උත්තර දිමට නොහැකි විය..
අනෙ අම්මෙ..අම්මා අපු වෙලාවෙ ඉදන් අසන්ක අයියගෙන් ප්‍රස්න අහනවනෙ..
එ ලමයාට ටිකක් රෙස්ට් කරන්න දෙන්න..
එත් සමග ආන්ටිද මා සිටි කාමරයෙන් පිටතට යන්න විය..
අත්තටම අසන්ක අයියෙ එ කවුද..ඔයාව හැප්පුවෙ..
අත්තටම අසන්ක අයියෙ..කවුද ඔයාව හැප්පුවෙ..
මම එක දන්නවනම් මෙහෙම ඉන්නවද..
ඇයි ඔයා මොනවා කරන්නද අසනක අයියෙ..මෙයාට තරහා ගිහින් තියන තරම..මෙ ගමෙ සෙල්ලම් කොලබට හරි යන් නැ..
අනු..බ්රිට්නි මොකො කියන්නෙ..
අනෙ.....මෙච්චර දෙයක් උනාට පස්සෙ ලග හිටිය මාව මතක් නැ..කොහෙද ඉතින් හිත තියෙන්නෙ බ්රිට්නි ලගනෙ..අසන්ක අයියෙ ඔවා තාවකාලික දෙවල්..
අනු මෙ..මම මොන දෙ කලත් මගෙ හිත තියෙන්නෙ හැමදාමත් පොත ලග..
එක එහෙමනම් හොදයි...අසන්ක අයියා හෙටම ගෙදර යනවද..
යන්න තමයි හිතන් ඉන්නෙ..බලමු..
හදිස්සි වෙන් නැතුව සනිප උනාට පස්සෙ යන්න..
ඇය එසෙ මා හට පවසා කමරයෙන් පිටව යන්නට වුවාය..සැබවින්ම අනු මා හට පැවසු කතාව සැබැවක්ය.එම සියල්ලක්ම තාවකාලික සිතුවිලිය..

......................................................................................................................
මොකො නන්ගි..ටෙඩිවත් බදාගෙන ඔය තරමටම කලපනවා..
මොකො මුනත් එක්ක රතු වෙලා..
අක්කෙ... මට තවත් අසන්කට බොරු කරන්න බැ අක්කෙ..අසන්ක පවු අක්කි..
ඉතින්..ප්‍රස්නයක් නැනෙ..ඔයාට එ දෙ කරන්න බැරිනම් එ කොල්ලව අත අරින්න..
මම දන් නැ දැන් එහෙම මට කරන්න පුලුවන්ද කියලා...
මොකො නන්ගි..හිටපු ගමන් උනෙ..ඔයා හිතන්නෙ ඔයාගෙ ප්‍රරෙමයත්
ආත්මිය,පුජනිය,පරම,පිවිතුරු,සද එලිය සෙ පාරිශුද්ද,සුරම්ය ප්රෙමයක් කියලද..
ඔවු අක්කි එක එහෙම වෙන්න ඇති..
අනෙ නන්ගි..ඔය මනො විකාර අමතක කරලා පාඩාම් වැඩ හොදට කරගන්නවා...
මෙ අසන්කව හිතින් අමතක කරලා දානවා..අසන්කගෙ මොන ලස්සනක්ද..අනික අසන්ක අපෙ තත්වෙට ගැලපෙනවද..
දැන් මට එ දෙ කරන්න බැ..මම දැන් අසන්කට බලපොරොත්තු දිලා ඉවරයි..
අනෙ පිස්සි විකාර කතා නොකියා ඉන්නවා..
අක්කම මාව අමාරුවෙ දලා මටම බනිනවා නෙද..
මොකො අඩන්නෙ නන්ගි.. ඔය ඇඩිල්ල නවත්තා ගන්නකො..
මම මහා පවුකාරියක් අක්කි..එකනෙ මෙ වගෙ දෙවල් මගෙ ඇස් වලින් දක්න්නෙ..
මොකො නන්ගි උනෙ..

අර තිරිසනා අසන්ක හැප්පුවා..
කවුද දමින්දද..
ඔවු අක්කි..දමින්ද තමා අසන්කව හප්පන් ගියෙ...
අසන්ක දන්නවද...නන්ගි..
තාම නැ..මම කියන්න ගියෙ නැ.එක දමින්දගෙ කාර් එක..
අසන්කට තුවාලද..
ඔවු අක්කි..
දැන් අඩන එක නවත්තගන්න..අන්න ඔයා අඩන සද්දෙ ඇහිලද කොහෙද මමා මෙ පැත්තට එනවා..ඔය කදුලු පිහ දහාගන්න..
මොකො මාම්..
නැ..මම උබල දෙන්නගෙ සද්දෙ අහිලා මොකො කියලා බල්න්න ආවෙ..දැන් හොදටම රැ වෙලා..නිදියන්න කල්පනාවක් නැද්ද...

Chapter 11


එ දවසෙ මුලු රාත්රිය පුරාවටම මා හට කිසිම නින්දක් නොමැති තරම්ය..මුලු රත්රිය මුලුලෙම අනුගෙ මිතුරිය පබසරා මා හට පැය කාලාක් පසා දුරකතනයෙන් මාගෙ සැපදුක් විමසා කෙටි පනිවිඩ එවන ලදි..මා හට නොසිතු විලසින් අනුගෙ මවගෙ අන පරිදි කමරයට වි දවස් දෙකක් පමන කාමරයෙ සිටිමට සිදු විය...එ අතර වාරයෙ බොහො විට පබසරාගෙ දුරකතනයෙන් මා හට ඇමතුම් ලැබුනි..එවාට උත්තර දිමට ආන්ටිගෙන් නොසැහෙන්න බදා එල්ල විය..එවා සියල්ල ගනනකට නොගත් මා හැකි සැම විටම පිලිතුරු දුනි..අනතුරින් ලද සියලුම තුවාල සනිප කර ගත් මා නැවතත් මාගෙ නිවස බලා පිටත් වෙන්නට සැරසුනි.මා අනුගෙ මවට වැද නම්ස්කාර කොට නැවත්තත් ගම් බිම් කරා ගමන් කරන්නට වුනි..

අසන්ක අයියා ගෙදර අයව මතක් කලා කියන්න...
ලගදිම ඇවිත් යන්න එනවා කිවුවා කියන්න...
ආන්ටි මම එහෙනම් ගිහින් එන්නම්...
අසන්ක අයියෙ ගෙදර ගිහින් කොල් එකක් දෙන්න..
හොදයි අනු..
මා කොලබදි ඉගන ගත් බොහො විලාසිතා වලින් හැඩ වි නිවෙස් බලා යන්නට වුනි.මා හට කොලබදි මාගෙ ආන්ටි මා හට මට දුන් අලුත්ම සපත්තුවද,මා ලග තිබු අලුත්ම ඩෙනිම හා කමිසයෙන් සැරසිනි.මිට අමතරව මා කොන්ඩයට හෙයාක්රිම් වරගයක් බවිතා කරන්නට විය.පසුව මා මගෙ කනට කරාබුවක් දැමිමට සැරසුනද අනු මා හට එම විලාසිතාව නොගැලපෙන බව පැවසු නිසා මා ඉන් වැලකිනි..කොලබ කොටුවෙන්  බසයක නැගගත් මා නිවස බලා පැමිනෙනා  විට පැය හතකට අදික කාලයක් ගත විය..මා එ වන විට බොහො ලෙස විඩාවට පත් විනි.අප නිවස කරා ගමන් කිරිමට මා නිරන්තරයෙන් මර්ගයක් මා භවිතා කරන්න විය..එම මාර්ගය වෙටි තිබුනෙ වෙල්ක ලියද්දක් හරහාය..මා එම මරගයෙ යන විට ගමෙ ගොවි මහාතෙකු ලියද්ද බදිමින් උන්නෙය..ලියද්ද බොහො සෙයින් මඩ වි තිබුනි..
මා නියර උඩින් නිවසට යන විට මලිති හමු විය..මලිතිද වෙසෙන්නෙ අප නිවසට අල්ලපු නිවසෙය..පොඩි කල පටන් අප දෙදෙනා හොද මිතුරන්ය..ඇ මාගෙ පවුලෙ කෙනෙකු නොවුවද ඇය මා හට මාගෙ සහොදරියක් මෙන් දැනුනි.ඇය මට වඩා දෙවසරකින් වැඩිමල්ය..
අනෙ අසන්ක මල්ලි..ඔයාව දැක්ක කල්..විභාගෙ ඉවර වෙලා කොහෙද ගියෙ..බලකො..කොල්ලගෙ හැඩ..
මලිති අක්කෙ..මම කොලබ ගියා..


මා කියා කටගත් පමනින් මාගෙ පය ලිස්සා කුබුරට ඇද වැටුනි.. මාගෙ මුලු සරිරයෙ බොහො තැන් වල මඩ තැවරුනි.


මා ඇද සිටි ඇදුම් වල සම්පුර්නයෙන් පාහෙ මඩ තැවරෙන්නට විය.
අයියො අසන්ක මල්ලි..ඇග හැමතැනම මඩ නෙද..
"වට් ටු ඩු..ඉට්ස් මැටර් ඔෆ් ද ටයිම්" 
මොකක්ද මල්ලි එ කිවෙ..ඔයා මෙ ටිකට ඉන්ගිරිසිත් ඉගන ගත්තද..මටත් ඔය වචනයක් දෙකක් කියලා දෙනවකො..
කැන් යු ගිවු ද හැන්ඩ්..
මල්ලි මට බනිනවද මන්දා..
මා එසෙ කියු පසු මා හට නැවතත්  නියර උඩට නැගිමට ඇ අත දිගු කර මා හට උදවු වුනි.
තැන්ක්ස් අක්කි..මම ගොඩක් දෙවල් ඉගන ගත්තා..වෙලාවක කියලා දෙන්නම්..මා මඩ නාගෙනම නිවස කරා යන්නට වුනි.මා නිවසට යන විට මගෙ මව නිවස ලග දොලෙ පාරෙ රෙදි සොදමින් සිටින්නට වුවාය..මාගෙ පියානන්ද වෙනදා මෙන් උදැසනින්ම කාර්යාලයෙ වැඩ සදාහා පිටත්ව ගොස් තිබුනි.මා බඩු බැගය නිවස තුලට දමා කෙලින්ම මා මව හමුවිමට යන්නට ගියෙමි..
පුතාව දැක්ක කල්...පුතා දැන් ගොඩක් වෙනස් වෙලානෙ..නැන්දා එහෙම ඉන්නවද හොදින්..නැන්දාගෙ දුව එහෙම දැන් හැඩ ඇති..පොඩි කාලෙ දැක්කට පස්සෙ ආය මට දුවව බලාගන්නත් බරිවුනා පුතා..
ආන්ටි ලගදිම ඇවිත් යන්න එනවා කිවා..බලන්න එපැය අම්මෙ අනුගෙ හැඩ..
තව මොන කතාද..එ දුවත් කොලබනෙ හැදුනෙ..
අම්මා කියන්නෙ ගමෙ කෙල්ලො ලස්සන නැ කියලද..
ආ...එ පාර උබ මාත් එක්ක කෙල්ලො ගැන කතා කරන්ඩ අවාද..
පුතෙ බඩගිනියිඩ..අන්න මම රහා කරවල හොද්දකුයි,සම්බොලෙකුයි හැදුවා..කාහාන්..
මට තාම බඩගිනි නැ අම්මෙ..තාම අප්පච්චි ආවෙ නැද්ද..
තාම නැ පුතෙ..
පුතා කොලබ ගියාට අප්පච්චිගෙ වැඩි කැමැත්තක් තිබුනෙ නැ..
එ මොකො අම්මෙ..මම හැමදාම යනවද..
කියන්නත් අමතක් උනා..දැන් අලුත් ස්කොලෙට යන්න ඔන නෙද..අපපච්චි ඇප්ලිකෙසන් වගයක් ගෙනාවා..පුරවලා දියන්..ලබන සතියෙ ස්කොලත් පටන් ගනියි..
අන්න අම්මා කොල් එකක්..මම කවුද කියලා බලන්නම්..
මා දුරකතන ඇමතුම ලබා ගැනිම සදහා පය ඉක්මන් කොට ගෙට ගොඩ උනි..

......................................................................................................................
අනු..අසන්ක අයියා ගෙදර ගියාද..
ඔවු අමින්දි..දැන් දවස් දෙක තුනක් වෙනවා..
අත්තටම මම මෙක අනුගෙන් අහන්න හිටියෙ..
මොනවා ගැනද අමින්දි..බ්රිට්නි එක්ක හිටිය නිසා මට අහන්න බැරි උනා..බ්රට්නියි අසන්ක අයියයි ඇත්තටම සෙට් වෙලද බන්..


අනෙ මන්දා අමින්දි..මමත් තාම හරියට එක දන්නෙ නැ.


උන් දෙන්න සෙට් වෙලානම් මරු බන්..අසන්ක අයියා නිකන්ම ගොඩ..එ කියන්නෙ උබත් ගොඩ..ඔච්චර ලොකු දෙපලක් උරුමක් කාරයෙක් වෙනවා කියන්නෙ...
එකනම් කවදාවත් වෙන් නැ බන්..අසන්ක අයියා බ්රිට්නිට කැමති උනත් බ්රට්නි අසන්ක අයියට කැමති වෙයි කියලා මමනම් හිතන් නැ..
අමින්දි..ඉතින් උබ අසන්ක අයියව සෙට් කර ගනින්..ඔන්නම් මම හෙල්ප් එක දෙන්නම්..
අනෙ ..මෙ අනු..මම හිටියා වගෙ මෙහෙමම ඉන්නම්..
මම ඔහොම කිවුවා කියලා තරහා ගන්න ඔනද..

......................................................................................................................



මා අපොස සා.පෙල ඉතා ඉහලින් සමත් විම නිසා මා හට  නගරයෙ ඇති ප්රදාන පාසලක ඉගනිමට අවස්තාවක් උදා වි ඇත..මා එ ලැබි අවස්තාව නිසා මා බොහො සෙයින් සතුතට පත් විය..මන්ද යත් මෙම අවස්තාව ලැබෙන්නෙද දිවයිනෙ සිමිත පිරිසකටය.මෙයද මාගෙ ජිවිතය තුල තවත් අත්දැකිම් සමුහයක් ලබාගැනිමට හැකි වනු නොවනු මානය..


මා උදැසනම නැගිට මාගෙ පියානන් සමග නගරයෙ අලුත් පාසලට යාමට පිටත් විය..මා එහි යන විටද ලමයින් බොහො පිරිසක් පැමින සිටිනු මා හට දැක ගන්නට ලැබුනි.අවසානයෙදි පාසලෙ ලියා පදින්චි කටයුතු අවසාන කර මා එම පාසලෙ අලුත්ම පන්තියකට දැමිය.එම පන්තියෙ බොහො ලමයින් අලුතින්ම පාසලට පැමින ලමයින්ය..මා ඔවුන් සමග කතාකරමින් ඔවුනොවුන් හදුනා ගනු ලැබුනි.පාසලෙ සිටි සමහරක් ජෙස්ට සිස්යයන් විසින් පැමිනි අලුත් සිස්යයන් හට නවක වද දිමට සැරසුනද පාසලෙ විදුහල්පතිගෙ මැදිහත් විම මත එය නැවතිනි.
පොඩි කල පටන් මගෙ අබ යහලුවෙකු මෙන් මා ලගම සිටි මිතුරාද පොඩි කල පටන්ම පාසල් යන්නට වුයෙ මා අලුතින් පැමිනි විදුහලටය. ඔහු නමින් සමීරය.ඔහුද මාගෙම වයසෙ පසුවන තරුනයෙකි.ඔහු මට වඩා තරමක් උස මහාතය.සමීර වෙසෙනෙද මා වෙසෙන ගමෙහි වෙන අතර අප නිවසට ගෙවල් කිහිපයක් යාබදවය.මා මෙන්ම සමීරද එක වසර පටන් පාසල් යන්නට වුයෙ අප ගමෙහි පිහිටා තිබුනු විදුහලටය.පහා වසරෙ කඩයිම් විභාගයෙන් ඉහල ලකුනු ලබා ගත් ඔහු හට නගරයෙ ප්රදාන පෙලෙ විදුහලක ඉගනුමට අවස්තාව උදා විය..අපොස සා.පෙල කඩයිම් විභගයෙන් මා  ඉහල ලකුනු ලබා ගැනිම නිසා පාසලෙදි නැවතත් සමීර හමුවිමට හැකිවිය.
මා පාසල නිමවි නිවස බලා යන බොහො විට මගෙ මිතුරද ගමන් කරන්නෙ මා සමගම එකම බස් රතයෙය..
අසන්ක..මොකො අවුලෙන් වගෙ..කවුරු හරි රැග් එකක්වත් දුන්නද..
නැ..එහෙම දෙයක් නෙවෙයි..සමීර..
මචන්..මෙ ගෙදර යන්න හදිස්සිද..අසන්ක..
ඇයි කොහෙ යන්නද..
මට වැඩකට පල්ග් වෙන්න තිනවා..
අදනම් මට බැ.සමීර ඔයා යන්න..
ඔහු මා සමග බසයෙ ගමන් කරන අතර මගදි ඔහු බැස යන්නට විය..
ඔහු නගරයෙ පාසලට පැමිනි දා පටන් ඔහුගෙ සැබැ වෙනසක් මා හට දකින්නට ලැබුනි.ඔහු කතා කරන සැම වචනයක්ම අලුතින් කරලියට පැමිනි අලුත්ම වචනය.එහෙත් ඔහු කිසි විටක මෙ වන විටදි අපෙගෙ මිතුරු දමට පිටු පා නොමැත.එහෙත් තවද මාගෙ සිත තුල අප මිතුරු දම පිලිබදව බොහො විස්වාසයක් පවති..   
මා නිවසට පැමින මාස දෙකක් පමන් ගත උවද මා සමග අනුගෙ මිතුරිය පබසරා දුරකතනයෙන් ඇයට හැකි සැම අවස්තාවකම කතා කරන්නට වුවාය.මා ඇය සමග දුරකතනයෙන් කතා කරන සමහර අවස්තා වලදි මාගෙ මවට හසු විය.එහෙත් මාගෙ මවට මා කවුරුන් සමග කතා කරන්නෙදැයි නිසැකව හදුනා ගැනිමට නොහෙකි විය..
මොනවද පුතෙ ඔකෙන් පැය ගනන් කුටු කුටු ගන්නෙ..
කවුරු එක්කද..ඔය තරමටම කතාව..
නැ අම්මෙ..මගෙ යලුවෙක් අම්මෙ..
කවුද ගැනු ලමිස්සියක්ද..
මට කවුරු කතා කරන්නද අම්මෙ..
කොහෙන්ද පුතෙ උබට ඔය පොන් එක..කවුද අරන් දුන්නෙ..
අනු දුන්නෙ අම්මෙ..එයා ලග පොන් දෙකක් තියනවා..ඉතින් මට එකක් දුන්නා..
දවසක් උබලගෙ අප්පච්චිත් මගෙන් අහෙවුවා ඔය ගැන.

Chapter 12

මොක්ක්ද මිනිහො උබ කිවෙ..
යකො එ මගෙ නන්ගි..
උබ කියන්නෙ දමින්දයව අත අරින්න කියලද..
අනෙ.චරිත්..ඔය මිනිහව අත අරින්න..
අප්සරා..ඔයා කලබල නොවි ඉන්න..මට මු එක්ක විසදගන්න දෙයක් තියනව..
අනෙ චරිත්..නගින්න ජිප් එකට..ගොඩක් අය බලාගෙන ඉන්නවා..ප්ලිස් චරිත්..
මෙ තොපෙ බොස්ට කිය ගිහින්...බල්ලො බිරුවට බුරන බල්ලා මොකා උනත් මම බය නැ කිවා කියපන්..දැන් පල හිවලා..
චරිත්..මොකක්ද මෙකෙ තෙරුම..කවදද ඔය දෙවල් ඉවරයක් වෙන්නෙ..
දමින්දයා මගෙ නන්ගිට කරපු දෙ හරි කියලද..අප්සරා ඔයා කියන්නෙ..
මම එහෙම කිවෙ නැනෙ චරිත්..මම අහන්නෙ ඔය දෙන්නගෙ ප්‍රස්න වල ඉවරයක් දකින්නෙ කවදද කියලා..
එක ඉවරයක් වන ප්‍රස්නයක් නෙවෙයි..
අපි දෙන්නා ඉක්මනට මැරි කරලා යමු..රට..එතකොට හැම ප්‍රස්නයක්ම ඉවරනෙ...
අප්සරා..දමින්දගෙ අක්කා මොකො මෙ දවස් වල කරන්නෙ..
එකනම් මම දන්නෙ නැ චරිත්..
....................................................................................................................
මා නිවසට වි සිටින අතර තුර මලිති අක්කා අප නිවස දෙසට පැමිනෙනු මම දුටුමි.
අම්මා..අන්න මලිති අක්කා එනවා..
ඔවු නෙනම්..මොකො දන් නැ හදිස්සියෙන්ම..
ආ..කොමද දුව..
වරදක් නැ නැන්දා..
මොනවද කෙල්ලෙ..බරටම අතෙ තියෙන්නෙ..
අම්මා කොස් වගයක් දුනා නැන්දට දෙන්න කියලා.
දුව..එහෙනම් පුතා එක්ක චුට්ටක් කතා කර කර ඉදහන්කො.මම ගෙට ගිහින් තෙ වක්කරනකන්..
මගෙ මව අප සියලු දෙනාටම තෙ සෑදිම සදහා නිවස තුලට යන්නට වුවාය..
ඉතින් මලිති අක්කි..කියන්නකො..මොකො මෙ දවස් වල කරන්නෙ..
එහෙමටම කියලා විසෙස දෙයක් නැ..ටවුන් එකෙ මැහුම් පන්තියකට යනවා..
මලිති අක්කා අසා නැද්ද මොඩ්ල කෙනෙක් වෙන්න..
එ කිවුවෙ මොකක්ද අසන්ක මල්ලි..
නිරුපිකාවක් වෙන්න..
ගමෙ හැදුනු අපිට ඔවා ගැලපෙනවද අසන්ක මල්ලි..
ඇයි..මලිති අක්කත් ඔය ලස්සනට ඉන්නෙ..උත්සහා කොලොත් බැරි වෙන එකක් නැ..
කොලබ කෙල්ලො එක්ක බැලුවම මගෙ මොන ලස්සනක්ද.මල්ලි..
මලිති අක්කි..කොලබ ඉන්න හැම කෙල්ලම ලස්සන නැ අක්කි..ගොඩක් අය පාට ගා ගෙන ඉන්නෙ..
ඉතින් කියන්නකො අසන්ක මල්ලි..කොලබදි මොනවද ඉගන ගත්තෙ කියලා..
ඩාන්සින් ඉගන ගත්තා මලිති අක්කි..

මටත් ටිකක් කියලා දෙන්න බැරිද අසන්ක මල්ලි.
අයියො ඔක මොකක්ද..මලිති අක්කා එන්නකො ටිකක් මම ලගට..
එ මොකටද අසන්ක මල්ලි..
නැටුම් කියලා දෙන්න..
ඔයගෙ වම් අත මගෙ උරහිසින් තියන්නකො..
මොකක්ද මල්ලි මෙ නටන්න යන නැටුම..
ඉන්නකො කියලා දෙන්න..
දැන් ඔයාගෙ දකුනු අතින් මගෙ දකුනු අත අල්ලන්න..දැන් මම දකුනු කකුල ඉස්සරහට ගෙනියද්දි ඔයා ඔයාගෙ වම් කකුල පස්සට ගෙනියන්න..
මා ඇය හට නර්තනයෙ පියවර කිහිපයක් කියා දෙන ලදි.එම සෑම පියවරක්ම ඇය විසින් සාර්තකව ග්රහානය කර ගන්නා ලදි..
ඔය කොහෙන්ද ඔය අල්ලන්නෙ..ඔය අත ගන්නවා..කවුරු හරි දැක්කොත්..
අයියො මල්ති අක්කි...මම කොමද ඔයාට නැටුම් කියලා දෙන්නෙ..
ඉලග ස්ටෙප් එක කියලා දෙන්න මට එතනින් අල්ලන්නම වෙනවා..
අනෙ මෙ අසන්ක මල්ලි..මම දන්න ගමෙ නැටුම මට හොදයි.
මා ඇගෙ දැතින් අල්ලා ඇ හට නර්තනයෙ යෙදිමට කියා දුන් සැටි මාගෙ මව හට දැකගන්නට ලැබුනි..මාගෙ මව තෙ කොප්ප දෙක රැගෙන අප දෙසට පැමිනියාය..
මොකක්ද පුතෙ උබ අර මලිති කෙල්ල එක්ක නටපු නැටුම..
නැන්දා..මෙයා මට කොලබදි ඉගන ගත්ත නැටුමක් කියල දුන්නා..
අනෙ මන්දා..දුවෙ..මෙ කොල්ලා කොලබදි මොනවා ඉගන ගැන අවාද කියලා..
පුතෙ මෙ..මම උබෙ හොදට කියන්නෙ..ගමෙ කෙල්ලොන්ට කොල්ලොන්ට ඔවා කියලා දෙන්න ගිහින් අප්පච්චිටයි මටයි උබටයි ගමෙත් ඉන්න බැරි වෙයි..
අම්මාගෙ එම කියමනට මලිති අක්කද එක්වන්නට වුනි.
එක තමා අසන්ක මල්ලි..ඔයාට කොලබ යාලුවො ඇතිනෙ..එ අයත් එක්කම ඔවා නටාගන්න..දන්නවනෙ අපෙ ගමෙ හැටි..
අප පාසලෙ බොහො සිස්යයන් පාසලට අමතරව උපකාරක පන්ති සදාහද බොහො සෙයින් සහබාගි වෙ.සැබවින්ම අ.පො.ස උසස් පෙල යනු තරගකාරි කඩයිම් විභාගයකි.මෙ සදහා අප පන්තියෙ බොහො සිසුන් දැන් තියාම සුදානම් වෙ.මෙමෙ උපකාරක පන්ති සියල්ලක්ම පාසල් නිවාඩු දෙදින තුල එනම් සෙනසුරාදා හා ඉරිදා දින වල පැවෙත්වෙ.

පුතාට කාලාස් යන්න ඔන කියන්නෙ..
ඇයි ස්කොලෙ උගන්වන එවා මදිද..කො දැන් පුතා..
ස්කොලෙ හරියට උගන්වන් නැ කියලා කියන්නෙ..පන්තියෙ හැමොම වගෙ කාලාස් යනවලු..
කොහොම හරි කමක් නැ..පුතා ඉගන ගන්නවනම්..
සමීර පුතාත් යනවා කියන්නෙ..
මා හට උපකාරක පන්ති යාමට අවස්ය සියලුම පහාසු කම් මාගෙ දෙමාපියන් විසින් සලසා දෙන ලදි.මා මගෙ මිතුරන්ද සමග නගරයෙ තිබු උපකාරක පන්ති වලට සහබාගි විය.ඉන් සමහරක් උපකාරක පන්ති වලට සිසුන් දහාසකට අදික ප්‍රමානයක් සහභාගි විය.
මා අද දින ජිව පන්තියට පැමිනෙන විට පන්තිය ආරම්බ වි තිබුනි.එබවින් මා හට අසුන් ගැනිමට සිදු වුයෙ මා වෙනාදා සිටි ස්තානයට වඩා වෙනස් ස්තානයකය.පන්තියෙ එක් පසක් පිරිමි ලමයින්ට බෙදා ඇති අතර තවත් පසක් ගැහැනු ලමයින්ට බෙදා තිබුනි.ගුරුතුමා උගන්වමින් සිටින අතර තුර නොසිතු විලසින් මා සිටි දෙසින් බොතලයක් පාවි යන්නට වුනි.එම බොතලය පාවි ගොස් යම් තරුනියකගෙ හිස මත වැටුනි.
බොතලය පාවි යන විට එහි එක කොනක් මාගෙ දැතෙහි වැදි යන්නට වුනි.ගත වුයෙ තප්පර කිහිපයකි..
මොඩයා..පිස්සුද..

බොතලය වැදි තරුනියක්ගෙ මිතුරියක් විසින් මා හට බැන වදින්නට විය.ඇ මා හට බැන වදින අයුරු පන්තියෙ සිටි බොහො සිටි බොහො පිරිස් හට ඇසෙන්නට වුනි..සමහරක් මා දෙස හැරි බලන්නට විය.සමහරක් මා දෙස බලා සිනා විය.මා කිසිදු වරදක් නොකර මා ඇයගෙන් එවනි ඇමතිමක් ලැබිම පිලිබදව මා සැබවින්ම මා කනගටු විය.ඇ එසෙ මා ඇමතුවද මා ඇය සමග බහින් බස් විමට නොගියෙමි.බොතලය වැදිම නිසා එම තරුනියගෙ හිස ඉදිමි තිබුනි..මෙමෙ සිද්දිය පන්තියෙ ගුරුතුමටද දැන ගන්නට ලැබුනි.
එම සිද්දිය සැල වු සැනින් ගුරුතුමාද ලගට පැමිනෙන්නට විය.පසුව ගුරුතුමා විසින් සිදු වු සිද්දිය පිලබදව සොයා බලන්නට වුනි.පසුව සිදු වු සියල්ල අවබොද කරගත් ගුරුතුමා සිසුන් සියල්ලටම අවවාද කරන ලදි.

මොකො අසන්ක උනෙ..
නැ..රොසාන්..උදෙ වරුවෙ පොඩි ප්‍රස්නයක් උනා..
මාගෙ මිතුරෙකු විවෙක කාලයෙදි මා ලගට පැමින අසන්නට වුනි.
අන්න අසන්ක...මතකද..
ඔවු අනෙ..මොකො දන් නැ..අයෙත් බනින්නද දන් නැ..
එක්ස්කුස් මි..
මොකො..තව පරක් මට බනින්නද අවෙ..
මා රොසාන් සමග කතා කරමින් සිටින අතරෙහි මා අසලට පැමින බොතලය වැදි තරුනිය මා සමග කතා කරන්නට වුනි.
උදෙ වුන වැරැද්දට සමාව ගන්න ආවෙ..
ඔයා මොකො මගෙන් සමාව ගන්නෙ.ඔයා නෙවෙනෙ වැරැද්ද කලෙ..
මා එසෙ පවසා සිටි අතර තුර ඇ සමග සිටි මිතුරිය එනම් මා හට බැන වැදුනු මිතුරිය යමක් පවසන්නට වුනි..
කවුරු අතිනුත් වැරදි වෙනවනෙ අසන්ක...
අපි ඔක දැන් අමතක කරලා හොද යලුවො වගෙ ඉමු...
ඔයා කොමද මගෙ නම දන්නෙ..
එන්න සාවන්යා..කන්න පරක්කු වෙනවා...
ඇය මගෙ ප්‍රස්නයට පිලිතුරු නොදි ඇයගෙ මිතුරිය සමග යන්නට වුනි..


Chapter 13

දමින්ද අර සල්ලි ටික හම්බුනද.බොසා කිවා නව වැනිදාට කලින් ගෙවන්න කිවා..
කොහෙන් ගෙවන්නද බන්..මම සල්ලි කාරයෙක් වගෙ පෙන්නුවාට මම ගාවත් තබ දොයිතුවක් නැ බන්.තාම අපෙ දෙපල මගෙ නමට ලියලත් නැ.එ කල්කන්නි හැත්ත මට දෙපල ලියලා මැරිලා යන්නෙත් නැ.මටත් මඩමෙන් ලැබෙන පිච්චිය විතරයි.
දැන් දමින්ද නව වෙනිදාට කලින් මොකො කරන්න හිතන් ඉන්නෙ..
එක තමා රොබට් මාත් කල්පනා කරෙ..
ඉයෙ කොල් කරපුවම කිවා අනිද්දා සල්ලි දෙන්නම් කියලා..උ කියනවා විතරයි..දෑන් එක දෙයයි කරන්න තියෙන්නෙ..රොබට් මතකද උබ කිවා..උට දුවක් ඉන්නවා කියලා..
එ පාර මොකද උබ කරන්න යන්නෙ දමින්ද..මෙ පාරත් උබ චරිත්ගෙ නන්ගිට කරපු දෙමද කරන්න යන්නෙ..අනෙ..මන්දා..දමින්ද..උබ හිතන තරම් ඔය සෙල්ලම ලෙසි නැ..ඔහු වුනොත් සෙරෙම ගස්..
ඇයි උබට බයද..රොබට්..
උබ ඔය කයිවරු ගැහුවට මම දන්නවනෙ..අපෙ ලොක්කන්ගෙ කෙරුවාව..අපි අමාරුවෙ වැටුනු දවසට ඔය කවුරුත් නැ බන්..
ඇ..බන් රොබට්..උබට එ තරමටම එ ගැන විස්වාසද..
පොන්ටිට මොකො වුනෙ..
උබ කියන කතාවත් ඇත්ත බන් එක අතකට..
එදා උබ හප්පපු එකාට මොකො වුනෙ දන් නැ නෙද..මොකක්ද බන් එ සින් එක..
රොබට් මම එක උබට පස්සෙ කියන්නම්..ඉස්සරලා අර සල්ලි ප්‍රස්නෙට මොකො කරන්නෙ කියලා බලන්න ඔනෙ..


....................................................................................................................
මා මිතුරන් සමග පන්තියට වි කතා කරමින් සිටින අතර තුර මා මිතුරු රොසාන්ගෙ අසනිප තත්වය නොසිතු විලසින් උග්‍ර විය.සැබවින්ම ඔහු පොඩි කල පටන් අසනිප තත්වයෙන් පෙලෙන්නට වුනි.ඔහුට මෙ වන විටද අසනිප තත්ව කිහිපයක් උදා වි ඇත..මෙ අතරින් බයානකම අසනිපය වුයෙ ඔහු හට සයිකැට්රික් නම් රොගය වැලදි තිබිමයි.ඔහුගෙ මා පියන් විසින් මා මිත්‍ර රොසාන් හට කොපමන ප්‍රතිකාර කලද තාමත් හරි හැටි සුව විමක් නොමැත.
ඔහු කොතරම් අසනිප තත්ව තිබුනද අප සමග කාලය ගත කර අප සමගම ඉගනිමෙ කටයුතු වල යෙදුනි.ඔහු හට මෙතරම්  රොග වැලදි තිබුනද තවමත් ඔහු අප සමග අද්යාපනයෙ යෙදිම පුදුම සහාගතය.මා නැවතත් පන්තියට පැමින ඉගනිමෙ කටයුතු වල නිරත වුනි.අද දින ගුරුතුමටද වැඩ බහුල දවසක් වුනි.එබැවින් අද දින මොහොතක් මොහොතක් පසා කෙටි විවෙක ලැබෙන්නට වුනි.
අසන්ක..ඔයාගෙ අර යාලුවට මොකො වුනෙ..
මගෙ නම පවසමින් තරුනියක් මාගෙන් විමසන්නට වුනි.ඇය වෙන කවරකු නොව මින් පෙර දිනකදි මා හට බැන වැදුනු යුවතියගෙ මිතුරියයි.
මොකො සාවන්යා..ඔයා එයාට බෙහෙත් දෙන්නද අහන්නෙ..
මා ඇයට එලසින් පිලිතුරු දිම නිසා ඇයගෙ මිතුරියන් හට හොද හැටි සිනා යන්නට වුනි.ඇයද මහත් අපහසු තාවයට පත් වුනි.
....................................................................................................................
මා බත් පිගානත් රැගෙන පුටුව මත වාඩි වි සිටින විට මාගෙ මව විසින් මාගෙ දුරකතනය මා හට ගෙනවිත් දෙන ලදි.
පුතෙ... මෙන්න උබට කොල් එකක්..
මා මාගෙ දුරකතනයෙ හඩ නිහඩ කර මෙසය මත තබා ආවද කුමන අයුරකින් හො මාගෙ මවට ඇමතුමක් ලැබෙන බවට දැන ගන්නට ලැබි ඇත.මා පුටු ඇන්ද මත පිගාන තබා දුරකතන සන්වාදයෙ යෙදුනි.
අසන්ක.. ගෙදරද ඉන්නෙ..
ඔවු බ්රිට්නි..
මොකො නිකන් බයෙන් වගෙ කතා කරන්නෙ අසන්ක..
එහෙම දෙයක් නැ බ්රිට්නි..අම්මා ලග ඉන්නවා..
එකටද බය වෙලා ඉන්නෙ.ඔයා ඔය විදිහට බයෙන් කතා කරන්න ගියොත් මමා ඔයා ගැන සැක හිතයි..අල් කොල් බැක් සුන්..
මා ඇයත් සමග සන්වාදයෙ යෙදුනෙද ඉතා කුඩා කලයකි.
කවුද පුතා බ්‍රිට්නි කියන්නෙ..
මගෙ මව මා දුරකතන සන්වදය අවසන් වු සැනින් මාගෙන් විමසන්නට වුනි.
මා මාගෙ දුරකතන නාමවලියෙ පබාරගෙ නම බ්‍රිට්නි ලෙස දුරකතනයෙ මතකයෙ රදවා තිබුනි.මාගෙ මව මා හට දුරකතනය රැගෙන එමෙදි මාගෙ මව විසින් දකින්නට ඇත.
මගෙ අලුත් ස්කොලෙ යාලුවෙක්..
කවුද ගැනු ලමයෙක්ද..
අනෙ අම්මත් මාර කතානෙ කියන්නෙ..ගමෙ ස්කොලෙ වගෙ අලුත් ස්කොලෙ ගැනු ලම්යි නැ අම්මෙ..
එකත් එක අතකට හොදයි..
උබ ගමෙ ස්කොලෙ හිටියනම් මෙ වෙද්දි මොනවා කරගනිද දන් නැ..අනික මෙ වයසට උබලා නාහෙට අහන් නැනෙ.
වෙලාව රාත්‍ර දහාය පමන විය.මගෙ දෙමාපියන්ද මෙ වන විට නින්දට වැටි තිබුනි.මා හට නැවත වරක් පබසරා සමගින් සන්වදයෙ යෙදිමට හැකිවිය.
ඔයා තමාත් හිතනවද..අසන්ක..
ඔවු ඔයා හරි..මම තාමත් කල්පනා කරන්නෙ මොකක්ද මෙකෙ තෙරුම කියලා..
එ දෙම තමා අසන්ක මාත් ඔයාගෙන් අහන්නෙ..
බ්‍රිට්නි..ඔයාගෙ හිතෙ හැගිමක් ඇතිවුන ගමන් ඔයා කොමද කියන්නෙ එක ආදරයක් කියලා..
ඇයත් සමග මා පැය තුනකට අඩික කාලයක් මා සන්වදයෙ යෙදුනි.මෙලසින් මා දින ගනනක් රාත්‍රි කාලයෙ ඇ සමග දුරකතන සන්වදයෙ යෙදෙන්නට වුනි.


....................................................................................................................
පුතා කාලාස් ඇරිලා ආවද..
ඔවු දැන් ටිකකට කලින් අවෙ..දොලට ගියා නා ගන්න කියලා..
මොනවද පුතා රෑට රෑට කුටු කුටු ගන්නෙ..මම දැන් දවස් දෙකක් තුනක්ම අහගෙන හිටියෙ..
මමත් එක අහන්නම්යි කියලා හිටියෙ..
අන්න පුතා එනවා..
මා දොලට ගොස් නා ගෙන එන විට මාගෙ මව හා පියා කතාකරමින් සිටිනු මා හට දැක ගන්නට හැකි විය.
පුතෙ දැන් කොමද පාඩම් වැඩ එහෙම..
හොදින් කරගෙන යනවා අම්මෙ..
එහෙනම් හොදයි..රැට කවුරුත් එක්කද පුතෙ ඔය තරමටම කතාව..
මම යාලුවන්ට පාඩාම් කියලා දෙනවා අම්මෙ..
අනු දුව කතා කලා.ලබන සතියෙ පුලුවන් උනොත් ඇවිල්ලා යන්න එනවා කිවෙ.අන්කල් රට ඉදන් අවා කිවෙ..
ගෙදර කට්ටියම එනවා කිවාද අම්මෙ..
සමහර විට..
අප පාසලෙ පලමු වාර විභාගය තවත් සති කිහිපයකින් පැවැත්විමට නියමිතය.එ සදහා මා සාර්තකව මුන දිය යුතු වෙ.හෙට දින ජිව විද්යා පන්තියෙ පෙරහුරු විභාගයක් පැවැත්විමට අති බැවින් අද රාත්‍රය මුලුල්ලෙම දුරකතනයට සමු දි පොත් සමග කාලය ගත කරන්නට වුනි.මා අද දින උදැසනින්ම අවදිව දත කට මැද දෙමාපියන්ගෙ ආසිර්වාදය අතතිව පෙරහුරු විභාගයට පෙනි සිටිමට ගියෙමි.
උදෙසන පැවැත්වු විභාගයෙ ප්‍රතිපල දවල් වන විට ලබාදිමට ගුරුතුමා කටයුතු කලහ.එම විභාගයෙන් නොසිතු විලස දෙදෙනකු සම ලකුනු ලබා තිබුනි.ගුරුතුමා විසින් ඔවුන් දෙදෙනාගෙ නම් ප්‍රකාස කරන ලදි.සැබවින්ම මෙය අරුමයකි.පන්තියෙ සිටි දහාසක් සිසුන් අතරින් වැඩිම ලකුනු ලබාගත් දෙදෙනකුගෙන් කෙනෙකු මා විය.මා මෙනම සම ලකුනු ලබා සිටියෙ තරුනියකි.ඇය සාවන්යා විය.

මා එදා සාවන්යා හට පැවසු දෙයත් සමග සාවන්යා මාත් සමග මදක් ඔරොප්පු වි ඇති බවක් මා හට හැගුනි.
සාවන්යා...
ඇයි මොකො..
ඇය මදක් මා සමගින් ආඩම්බර ලිලාවෙන් යුතුව මා සමග කතාබහෙ යෙදෙන බව මා හට හැගුනි.
ඔයා ලස්සනයි කියලා ඔය තරමටම ආඩම්බර වෙන්න ඔනද..
අසන්ක..ඔයාට ලස්සනට පෙන්නෙ මාව විතරමද.මගෙ යලුවා ලස්සන නැද්ද..
මෙයාද...එයා ඔයාට වඩා චුට්ටක් කැතැයි.
දැන් මොකො මට කතා කලෙ කියන්නකො..
සුබ පතන්න කතා කලෙ..අපෙ අනාගත දොස්තර නොනාට..
හා දැන් සුබ පැතුවානෙ.තව මොනවා හරි තියනවානම් ඉක්මනට මොනවා හරි කියන්න.මට වැඩ තියනවා.
ඇය කතා කරන අයුරින් මා හට කොලු කමට කියතොත් ඇය ගනන් උස්සන බවක් මා හට දැනුනි.එබවින් මා ඇයගෙ අඩම්බර කම නැති වෙන පරිදි මා ඇයට පිලිතුරක් ලබා දුනි.
සාවන්යා... ඔයානම් අද වක ගැහුනු වැදිරියක් වගෙ.
ගත වුයෙ සුලු මොහොතකි.ඇය අසල තිබු මකනය ගෙන මා වෙතට දමා ගැසිය.එහෙත් ඇය මා හට ගැසු පහාර වැදුනෙ මා හට නොව අප පන්තියෙම සිටි වෙනත් තරුනයෙකුටය.
මොන මගුලද..උබලට ලවු කරන්න වෙන තැන් නැද්ද..වටෙ ඉන්න අයගෙ ඔලු පලන්න යන්නෙ..
එම තරුනයා මා හට බැන වදින්නට විය.සමහරක ඔහු මා හා සාවන්යා කතාකරමින් ඉදිනු දුටුවා විය හැක.එබැවින් එවන්නක් මා හට පැවසුවා විය හැකිය.ඔහු එලසින් මා හට ඇමතුවද මා ඔහු සමග බහින් බස් විමකට නොගොස් නිහඩව සිටින්නට වුනි.පන්තිය නිම වි මා ගෙදර යන විට මා එන මග රෑදි සිටි සාවන්යා මා හට අමතා..
මොකො අසන්ක අර කොල්ලා ඔයාට කිවෙ..සොරි..අසන්ක..මම හින්දා අවසනෙ ඔයානෙ බැනුම් අහැවුවෙ..
ඇය එලසින් මා හට පවසා ඇය ඇගෙ මිතුරියන් සමග යන්නට වුනි.
මා මාර්ගයෙ ගමන් ගන්නා අතරතුර මා හට යමෙක් අඩ ගසන හඩ ඇසුනි.මා පිටුපස හැරි බලන විට මා හට දැක ගැනිමට හැකි වුයෙ මා මිතුරු සමිරය..
උබ කොහෙද මෙහෙ..අද උබට කාලාස් දොලහට ඉවරයිනෙ..දැන් රැ වෙන්නත් ලගයි.මෙච්චර වෙලා මොනවද කරන්නෙ..
මට වැඩ වගයක් තිබුනා..
උබට කවදද වැඩ නැත්තෙ සමීර..රටෙ ජනාදිපතිටත් නැති වැඩනෙ උබට තියෙන්නෙ.
කවුද බන් උබ කතා කර කර හිටිය කෑල්ල..
මොන කෑල්ලද..
අනෙ මෙ..බබා නොවි කියන්නකො..
උබ අහන්නෙ අර කෙල්ල ගැන නෙද..එකටද උබ කෑල්ල කිවෙ..අනෙ බන් අහින්සක කෙල්ලන්ට පද හදන් නැතුව හිටපන්..
අසන්ක උබ ගල් යුගයෙ ඉදන්ද ආවෙ..
ගමෙ ඉදන් නගරෙට ආව කොල්ලට නගරෙ සුවදා දැනිලා..
සමීර පන්ඩිත කතා නොකර හිටු.
මාගෙ මිතුරා ඇය පිලබදව මාගෙන් විමසුවත් මා කිසිවක් ඇය පිලිබදව නොදනි...



-Written by Bhagya  Lakshan


share this on Facebook

‍යන්න බැරි සයිට් වලට යන්න මෙතනින්

හොටු කොල්ලා ගේ අඩවිය

ඔබව හොටු කොල්ලගේ අඩවියට සාදරයෙන් පිලිගන්නවා.මගේ මෙම වැඩේ ගැන ඔගොල්ලො මොකද හිතන්නේ ඔබගේ අදහස් උදහස් යෝජනා චෝදනා යොමුකරන්න මා වෙතට

මට මේල් කරන්නකො

hmumherath@gmail.com